ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ - ၁

သာဓုအႀကိမ္တစ္သန္းမက ေခၚထိုက္တဲ့ ( ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ )

ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ
 --------------------------
အေမရိကန္ေရာက္ ျမန္မာလူငယ္တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းပါ ... ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း အတုယူဖြယ္ အလြန္ေကာင္းလွပါတယ္ ။ စာ႐ွည္လြန္းလို႔ မဖတ္ဘဲ မေနၾကပါနဲ႔ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၾကပါ။ အင္တာနက္မွာေတြ႕လုိ႔ တင္လိုက္တာပါ၊။


✿ ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ (၁) ✿

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ၿမဳိ႕ရဲ ႔စားေသာက္ဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္မွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဆူရွီလိပ္ရင္း ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနရွာတယ္။ သူ႔ဘဝ သူ႔အခက္အခဲ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ဘုရားသာ အားကုိးရာရွိ ေတာ့တယ္လုိ႔ သူယုံၾကည္ ထားလုိ႔ပါ။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဆုိတာ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာဖုိ႔ သူေ႒းျဖစ္ဖုိ႔ ဘဝေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အတူ လက္တြဲၿပီး သာယာတဲ့ဘဝခရီး ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတဲ့ လူငယ္တုိ႔သဘာဝ ရွိတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ လူငယ္နဲ႔မလုိက္ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ မတတ္ႏုိ္င္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တစ္ခု သူ႔မွာရွိေနလုိ႔ပါ။ သူ႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ၂၀၁၀ ခု ၾသဂုတ္ လက စတင္ခဲ့တာပါ။
သူအလုပ္လုပ္တဲ့ စားေသာက္ဆုိင္က လူသုံးရာေက်ာ္ စားႏုိင္တဲ့ဆုိင္ႀကီးပါ။ အာရွအစားအစာ မ်ဳိးစုံရႏုိင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာျဖစ္တဲ့ ဆူရွီဌာနမွာ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ဆူရွီလိပ္ရသူပါ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ တေန႔ေတာ့အလုပ္က အျပန္ ေရမုိးခ်ဳိးၿပီး အနားယူေနခ်ိန္မွာ ႏုိက္ကလပ္သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါးလဲ ဝါသနာ ပါသူမဟုတ္ေတာ႔လုိ ့သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ခဲ့တာလည္း ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဘာေႀကာင့္လုိ႔ရယ္မသိ သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းျပျပ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။

မေတာ္ပါဘူးဆုိၿပီး တီဗြီၾကည့္လုိက္ ပုတီးစိတ္လုိက္နဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔ႀကဳိးစားခဲ့တယ္။ မရဘူး၊ မသြားရ မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ရွိရင္ သြားမယ္ဆုိၿပီး ဘယ္သူမွ မေခၚ၊ ဘယ္သူမွ မတုိက္တြန္းဘဲ သြားခ်င္ လွတဲ့ဆႏၵကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။
ႏုိက္ကလပ္ဆုိလုိ ့ အျခားဆုိင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ဆုိင္ပါ။ ေန႔ခင္းမွာ စားေသာက္ဆုိင္လုပ္ၿပီး ည၁၀နာ ရီေက်ာ္မွ ၂နာရီအထိ ႏုိက္ကလပ္ အျဖစ္ ဖန္တီးျပင္ဆင္ လုိက္တာပါ ။ ဆုိင္ထဲေရာက္သြားရင္ပဲ “ဘုရားဘုရား–”လုိ႔ ေရရြတ္တမ္းတမိၿပီး တအံ့တၾသ ေငးေမာၾကည့္ေနမိတယ္။

တဘက္နံရံမွာရွိေနတဲ့ (၁၀)ေပခန္႔ရွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီးကုိ သူအလုပ္လုပ္တုိင္း ျမင္ေနက်ပါ။ ဆုိင္မွာ အလွအပ အျဖစ္ထားတယ္လုိ႔ပဲ သူနားလည္ထား ခဲ့ပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းမ်ဳိး ျမင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ သူမေမွ်ာ္လင့္ ခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့ ဘုရားခမ်ာ ဗယုတ္သုတ္ခနဲ ့ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ကာမေမွာင္ေတာထဲမွာ သီတင္းသုံး ေတာ္ မူေနရရွာတယ္။

လူငယ္ လူရြယ္ (၁၀၀)ခန္႕တုိ႔က ႐ုပ္ပြားေတာ္ ႀကီး၀န္းက်င္မွာ ဖုိမအစုံစုံ ယစ္မူးအဟုန္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျမဴးတြန္႕ေနၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ေရွ႕တည့္တည့္ (၁၀)ေပခန္႔ အကြာမွ ခုံေပၚမွာေတာ့ လက္တစ္ဝါးခန္႔ အဝတ္ေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားတဲ့ ညဥ့္ငွက္မ ေလးမ်ားက သူတုိ ့ကုိိယ္အလွ သူ႔တုိအကေတြနဲ ့ ကာမေမွာင္ကုိ ေမွာင္သည္ထက္ ေမွာင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနျပန္တယ္ ။ ဘုရားေနာက္ေၾကာနံရံမွ ထြက္လာတဲ့ မွိတ္ခ်ီဖြင့္ခ်ီ ေရာင္စုံမီးဆလုိက္မ်ားက ဘုရားဦးေခါင္းေတာ္ေဘး ဝန္းက်င္ကုိျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားရဲ႕ကုိယ္ အလွကုိ ျမင္သာေအာင္ထုိးျပေနျပန္တယ္ေလ။ ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖင့္ ထုိးျပေနသလုိ စီမံထား ေလသလားေတာ့မသိ။ ဆင္းတုကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက  “ငါဘုရား အဇၨပါလေညာင္ပင္ေအာက္ သီတင္းသုံးစဥ္က မာရ္နတ္ရဲ႕သၼီးမ်ားျဖစ္တဲ့ တဏွာ၊ ရတီ၊ ရာဂါတုိ႔ ညီမသုံးေယာက္က ငါဘုရားကုိ လာျဖားေယာင္းဖူးတာ တစ္ခါပဲရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီအျဖဴမေလးေတြက ညတုိင္း လာျဖားေယာင္းေနပါလား ”လုိ႔ ေတြးထင္ေတာ္မူေလမ လားမသိ ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ေတာ့ ဘုရားႀကီးအတြက္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ေမာင္မယ္အစုံမ်ားကုိ တုိးေဝွ႔ၿပီး ဘုရားအနီး ခ်ဥ္းကပ္သြားခဲ့တယ္။ အလား–လား– ပုိဆုိး ပါလား။ စကပ္ေလးတုိနန္႔နန္႕နဲ႔ မိန္းကေလးက ဘုရားခုံေပၚ ထုိင္ၿပီး ဘုရားေပါင္ေတာ္ကုိ သူ႔ေပါင္နဲ႔ထိထုိင္ကာ စတုိင္က်က်နဲ႔အရက္ခြက္ကုိ ကုိင္လုိ႔၊ တစ္ခ်ဳိ႕က ဘုရားေျခေတာ္ လက္ေတာ္ေတြေပၚမွာ အရက္ခြက္ေတြ တင္ထား ျပန္တယ္။ ဒီထက္ဆုိးတာက မိန္းကေလးက ဘုရားကုိေက်ာမီေနၿပီး သူ႔တြဲဖက္ ေကာင္ေလးက ဘုရားေပၚလက္ ေထာက္ကာ ပူးကပ္ပြတ္သပ္လုိ႔ ရစ္မူးေနျပန္တယ္။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနပုံမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး ေဒါသေတြေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္မိတယ္၊ ျဖစ္ႏုိ္င္ရင္ ဝါးရင္းဒုတ္နဲ႔ အားလုံးကုိ ေမာင္း ထုတ္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ မျပဳ၀ံ့ပါေပ၊ “ခါက်ဥ္ေကာင္မာန္ႀကီး ေပမဲ့ ေတာင္ႀကီးကုိတဲ့ ၿဖဳိမယ့္ႀကံ ခါးကမသန္” ဆုိသလုိ သာမန္အလုပ္သၼားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ဘာ တတ္ႏုိင္ပါမည္နည္း။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး ႀကိတ္မနုိ္င္ ခဲမရ ၿဖစ္ေနရတယ္၊ လႈပ္လႈပ္ရြရြ တြန္႔လိမ္ပြတ္သပ္ ေနတဲ့ျမင္ကြင္း၊ ျမဴးၾကြဆူညံေနတဲ့ ဂီတသံ၊ ေထာင္းေထာင္း မႊန္ေနတဲ့ အရက္နံံ႔၊ မ်က္ႏွာေတာ္တည့္တည့္မွာ တစ္ကုိယ္လုံးနီးပါး ေပၚေနတဲ့ ကေျခသည္မေလးေတြရဲ႕ တုန္ကာလႈပ္ကာ ျမဴဆြယ္ျပေန တဲ့အက၊ ဒီဝန္းက်င္မွာေနရရွာတဲ့ ဘုရား႐ုပ္ပြား ေတာ္ႀကီးခမ်ာ ဆင္းရဲရွာမွာ ပဲေနာ္လုိ႕ သူ႕အေတြး သူ႕အျမင္ နဲ႔ ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ သိပ္သနားေနမိတယ္။

ဘုရားဆုိတာ သနားစရာမဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ရင္ထဲမွာေတာ့ တကယ္သနား ေနမိတယ္။ ဘုရားနဲ႔ဒီဝန္းက်င္က လုံးဝဆန္႔က်င္ ေနတယ္ေလ။ ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာေတာ္ကုိ စုိက္ၾကည့္မိရာက သူ႔ရင္ထဲမွာ “ဒါယကာေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္၊ ငါဘုရားကုိ တစ္ျခားေနရာကုိ ပင့္ႏုိင္ရင္ ပင့္စမ္းပါကြာ”လုိ႔  မိန္႔ေတာ္မူ ေနသလုိ ခံစားမိျပန္တယ္။

ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ ဒီေန႔ည ဒီေနရာကုိ ေရာက္လာရျခင္းမွာ သာမန္ေရာက္ လာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္၊ လာခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျပင္းျပလြန္းလုိ႔ အေရာက္ လာခဲ့ရတာ။ ဘုရားေစာင့္နတ္ေတြ ကမ်ား ဒီျမင္ကြင္းကုိ ေခၚျပေလ သလား မသိ။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကုိ သူသိလုိက္ရၿပီ။ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ အတြက္ လူတုိင္းမွာ တာဝန္ရွိတယ္။ တာဝန္ ရွိသူဟာ တာဝန္ကုိသိရမယ္။ သိသည့္အတုိင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ ရမယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ လူငယ္ေပမဲ့ စိတ္ထားေသးငယ္သူေတာ့မဟုတ္။ တာဝန္ရွိလာရင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အဆင္သင့္၊ သာသနာအတြက္ဆုိရင္ ပုိလုိ႔ပင္ ႀကဳိးစားခ်င္သူ။ ဒီကာမေမွာင္အတြင္းက ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ ႀကီးကုိ ပင့္ထုတ္ရမယ့္ တာဝန္ဟာ ငါ့တာဝန္လုိ႔ ဦးထိပ္မွာတင္ကာ ခံယူ လုိက္ေတာ့တယ္။
 “ဘုရား႐ုပ္ပြား ေတာ္ႀကီးကုိ ငါရေအာင္ပင့္မယ္”လုိ႔ု သံဒိ႒ာန္ခ် ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။

သူရဲ့အဓိပတိစြမ္းအားရွိတဲ့ ဆႏၵအလင္းေရာင္္ဟာ ဒီဝန္းက်င္ကာမေမွာင္ကုိ ေက်ာ္လြန္ကာ ေတာက္ပခဲ့ေပၿပီ၊၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ေနာက္ေန႔မွာ ေစာေစာ အလုပ္ဆင္းျဖစ္တယ္၊၊ ဆူရွီဘားမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ဆုိင္ရွင္သူေ႒း အလာကုိ ေစာင့္ေနတယ္ ။ သူေ႒းေရာက္လာၿပီးခဏမွာ ဘုရားအတြက္ ဆႏၵျပင္းျပေနတဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ သူေ႒း႐ုံးခန္းထဲသုိ႔ဝင္ခဲ့ရာ မေခၚဘဲနဲ႕ေရာက္လာတဲ့ အလုပ္သၼားကုိ သူေ႒းက ခပ္စိမ္းစိမ္း ေမာ့ၾကည့္တယ္။

“သူေ႒းကုိ ေျပာစရာရွိလုိ႔ပါ”

“ေအး-ေျပာ ”

“ဒီဆုိင္ထဲက ဗုဒၶပုံေတာ္ႀကီးကုိ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေရာင္းပါ၊ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ။ 
ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ခမယူဘဲ တႏွစ္လုပ္ေပးပါ့မယ္”

ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ သူ့ႀကံ စည္ထားတဲ့အတုိင္း ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္းေျပာခ်လုိက္တယ္။ သူေ႒းက ဒီေကာင္မတန္မရာ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေလွာင္ၿပဳံးၿပဳံးလုိက္ၿပီး ဦးေခါင္းကုိ ျငင္သာစြာရမ္းျပလုိက္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ေခါင္းငုိက္ဆုိက္ျဖင့္ အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့ရရွာေတာ့တယ္။ ေျပာဆုိမာန္မဲ မလႊတ္လုိက္သည္ကုိပင္ ေက်းဇူးတင္ရမလုိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ အေလွ်ာ့မေပး စိတ္ဓါတ္မက်ခဲ့၊ ဆုိင္မန္ေနဂ်ာ အမ်ဳိးသၼီးထံခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သူေ႒းကုိကူညီ ေျပာေပးပါရန္ အသနားခံခဲ့တယ္။ မန္ေနဂ်ာကလဲ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ႏွစ္သိမ့္စကားသာေျပာတယ္။ ရင္းႏွီးေနလို ့ မန္ေနဂ်ာ ကုိေတာ့ အခြင့္သင့္တုိင္း အကူအညီေတာင္း ျဖစ္တယ္။ ဘာမွေတာ့ အေၾကာင္းမထူးခဲ့။ တေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာကုိေျပာမိတယ္ ...

“ ဒီဗုဒၶရုပ္ ပုံေတာ္က ငါတုိ႔ ့ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ အထြတ္အျမတ္ကုိးကြယ္တဲ့ဗုဒၶ၊ နင္တုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘုရားကုိ အခုလုိ မ႐ုိမေသ မဖြယ္ မရာေတြ ျပဳလုပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရင္ နင္တုိ႕ႀကဳိက္ပါ့ မလား။ ငါတုိ႔ဗုဒၶကုိ ဒီလုိျပဳလုပ္ ေနတာကုိျမင္ရေတာ့ ငါသိပ္ စိတ္ ဆင္းရဲ ရတယ္ ”
လို ့မေအာင့္ပဲခံစားမိတဲ့ အတိုင္းေျပာခ်လုိက္မိတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးက ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္စကားေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာငုိင္ၿပီး ေတြေဝသြားတယ္။ သူေျပာတာ အမွန္တရားပဲလုိ႔ ယူဆသြားပုံရတယ္။ အသိတရားရွိသူတုိင္း အမွန္တရားကုိ လကၡံၾကမည္သာ…။ ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာလုိက္ရလုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္ရင္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေပါ့သြားတယ္။ သူေ႒းကုိလဲ ေျပာျပလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိရင္း ေက်နပ္ေနမိတယ္။

ရန္မ်ဳိးေအာင္မွာ သူေ႒းက မခန္႔ပါပဲ အလုပ္တစ္ခုတုိးခဲ့ၿပီ္၊ အလုပ္ကုိေစာေစာလာၿပီး ညက ျမဴတူးေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားၾကရင္း ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးေပၚမွာ တင္ထားခဲ့တဲ့ အရက္ ခြက္ေတြ၊ ေပက်န္ေနတဲ့ အရက္စက္ေတြ၊ ဘုရားဝန္းက်င္မွာ စြန္႔ပစ္သြား ႀကတဲ့ အရက္ခြက္ေတြကုိ သုတ္သင္ရွင္းလင္းတယ္။ ၿပီးရင္ သရဏဂုံသုံးပါးနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးကုိ အေခါက္ေခါက္အခါခါရြတ္ဆုိၿပီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့တယ္၊ ဘုရားႀကီးကို ပင့္ႏုိင္ရပါလုိ၏ လို႔လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္။ ဒါသည္ပင္ သူ႔ရဲ႕ေန႔စဥ္အလုပ္၊ ေန႔စဥ္ ကုသုိလ္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ…။

ဒီလုိနဲ႔ ရက္ေတြ လေတြေျပာင္းခဲ့ေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ ဘာမွ အေကာင္အထည္ ေပၚမလာေသး။ “ဆႏၵဝေတာ ကိ ံနာမကိစၥံ န သိဇၥ်တိ”  (ျပင္းထန္ေသာဆႏၵရွိသူသည္ ဘယ္ကိစၥမဆုိ မၿပီးသည္ မည္သည္မရွိ)ဆုိသည့္ အတုိင္း ဘုရားပင့္လုိတဲ့ဆႏၵက ပုိလုိ ့ပုိလုိ ့ပင္ တုိးလာမိတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ သူေ႒း႐ုံးခန္း ထဲသုိ႔ ဝင္ခဲ့မိျပန္တယ္။

“သူေ႒းကုိ ေဒၚလာ ေျခာက္ေထာင္လဲေပးပါ့မယ္၊ ေျခာက္လလဲ လုပ္အားခမယူဘဲ 
အလုပ္လုပ္ေပးပါ့မယ္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဗုဒၶပုံေတာ္ႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေရာင္းေပးပါ”
ရန္မ်ဳိးေအာင္က ဒီတခါေတာ့ ပုံစံတစ္မ်ဳိးျပင္ၿပီးေတာင္း ဆုိလုိက္တယ္္။ သူေ႒းရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ပထမအခါလုိမဟုတ္ေတာ့လုိ ့ရန္မ်ဳိးေအာင္အားတက္မိတယ္္။ မန္ေနဂ်ာကလဲ ေျပာထားလိမ့္မယ္လုိ႔ သူထင္ျမင္မိတယ္။

“မင္း ဒီေလာက္ေတာင္ လုိခ်င္ေနရင္ ဒီေနရာမွာ အစားထားဖုိ႔ နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ရွာေပးပါ”
ရန္မ်ဳိးေအာင္ သိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊
“ဟုတ္ကဲ့၊ ကြ်န္ေတာ္ ရွာေပးပါ့မယ္” လို႕ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ကတိေပးလုိက္တယ္။
အလုပ္အားရက္တုိင္း ရန္မ်ဳိးေအာင္ နဂါးရွာပုံေတာ္ဖြင့္ေလၿပီ။ သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိးဝင္းတုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံက လည္းကူညီရွာေပးတယ္။ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ မွာရွိတဲ့ ဆုိင္ေပါင္းစုံကုိ အႏွံ႔ေရာက္ခဲ့့ၿပီ။ အသိမိတ္ေဆြမ်ား ကုိလည္း ဖုံးဆက္စုံစမ္းတယ္။ စာေရးသူထံ ကုိလည္း ဖုံးဆက္ခဲ့တယ္ ...

“ဆရာေတာ္ နဂါး႐ုပ္ႀကီးႀကီး ဘယ္မွာရႏုိင္ မလဲဘုရား”
“တ႐ုုတ္ဆုိင္ေတြမွာ ရွိမွာေပါ့ကြာ” လို႔ လြယ္လြယ္ပဲ ေျဖလုိက္တယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းလည္း မေမးလုိက္မိပါ။ နဂါးရွာရင္း ေငြေျခာက္ေထာင္ အတြက္လည္း ရွာရေသး၊ တကယ္ေတာ့သူ႔မွာမရွိ၊ သိမ္းထားတာေလးေတြ တြက္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သုံးေထာင္ သာရွိၿပီး သုံးေထာင္လုိေသးတယ္။ ဘုရားပင့္ဖုိ႔ သယ္ယူ စရိတ္က လည္း တစ္ေထာင္ေလာက္ကုန္လိမ့္မယ္။ ေလးေထာင္ပင္လုိေသး၊ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့။ ေခါင္းကုတ္လုိ႔ႀကံ ေသာ္လည္း အႀကံကမထြက္။ ေခ်းးဖုိ႔ငွါးဖုိ႔ဆုိတာလဲ မလြယ္ကူလွ။ ရွိတဲ့ပစၥည္းၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ ဆြဲႀကဳိး တစ္ကံုးနဲ ့ေမာ္ေတာ္ကားသာ ရွိရဲ ႔။ ကားကလဲ အလုပ္သြားဖုိ႔ အတြက္ မရွိမျဖစ္ျပန္။ ႀကံရာမရနုိင္ခဲ့၊ မိမိငွါးရမ္းေနတဲ့ ၁၀-ေပ ၁၅-ေပအခန္းေလး ထဲမွာ ေငြေလးမ်ား ေတြ႕လုိေတြ႕ျငား လွန္ေလွာ ေမႊေႏွာက္ ရွာမိျပန္တယ္။ ဗလာနတၳိ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါေပ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဇြဲမေလွ်ာ့ ဆႏၵမပ်က္၊ ဘုရားအတြက္ ဘဝကုိပင္ ေပးဆပ္္ခ်င္ ေပးဆပ္ရပါေစ၊ ငါျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ ထားၿပီး ျဖစ္ရာ ကားကုိေရာင္းမယ္၊ အိမ္နဲ႕ အလုပ္က ေလးမုိင္ပဲေဝးတာ၊ လမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္။ ဘုရားအတြက္ပဲ ဒီေလာက္ေတာ့ ဒုကၡခံရမွာေပါ့။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ကုိယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိယ္ သိပ္ေက်နပ္မိတယ္၊ ပီတိျဖစ္ မိတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ အိပ္သြန္္ဖာေမွာက္ ဒါနေျမာက္ေအာင္ လွဴဒါန္းတဲ့ ေစတနာဟာ အလြန္အက်ဳိးႀကီးတယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာကထဲက ၾကားခဲ့ဖူး နာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်ဳိးကုိသူမေမွ်ာ္၊ ကာမေမွာင္အတြင္းက ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ပင့္ထုတ္ႏုိင္ဘုိ႔သာ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းခ်က္။ အလုပ္အားရက္မွာ နဂါးရွာထြက္ရင္း ကားအေဟာင္းေရာင္းဝယ္တဲ့ ဆုိင္ေတြကုိ သူ႔ကားေစ်းႏႈန္းစုံစမ္းတယ္။ ေရႊဆုိင္မွာ သူ႔အေမေပး ထားတဲ့ အျမတ္တႏုိးဆြဲႀကဳိးကုိလဲ ေစ်းစုံစမ္းလုိက္တယ္၊ ႏွစ္ခုေပါင္းလုိက္ေတာ့ ေလးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ရမယ္ေလ။ ဟုတ္ၿပီ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္သိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ ဘာမွပူစရာမလုိေတာ့။ ဟန္က်လုိက္ပုံက နဂါးကုိလဲ ေတြ႔လုိက္ျပန္ေသး၊ ၇-ေပခန္႔ရွိတဲ့နဂါးႀကီး ေတာင္ပံႀကီးနဲ႔ လွမွလွ၊ သူေ႒းေတာ့ သိပ္ သေဘာက်လိမ့္မည္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေပ်ာ္မဆံုးေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိးဝင္းကုိ ပုခုံးကုိလက္သီးနဲ႔ ထုိးၿပီး “ေအာင္ၿပီကြ” လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္္မိတယ္။ ေနာက္ရက္ အလုပ္ဆင္းေတာ့ ဝတၱရားမပ်က္ ဘုရားႀကီးကုိ သန္႔ရွင္းပူေဇာ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕လက္ေတာ္ကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တင္းက်ပ္စြာကုိင္ကာ “အရွင္ဘုရားကုိ ပင့္ႏုိင္ေတာ့မည္ဘုရား” လုိ႔ အားပါးတရ  ေလွ်ာက္ထားလုိက္မိတယ္။ သူေ႒းလာေတာ့ သူေ႒း႐ုံးခန္းထဲကုိ ေအာင္လံကုိင္သြားသူလုိ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာ ဝင္ခဲ့ျပန္တယ္။ တတိယအႀကိမ္ ဝင္ခဲ့ျခင္းေပါ့။

“ရန္- မင္းနဂါးေတြ႔ၿပီလား” 

“ဟုတ္ကဲ့၊ ေတြ႔ခဲ့ၿပီ၊နဂါးႀကီးက သိပ္လွတာပဲဗ်ာ”

“မင္း နဂါးက ဘယ္ႏွစ္ ေပေလာက္ရွိလဲ”

“၇-ေပရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ”

“ငယ္တယ္ကြာ၊ ငါက ၁၀ ေပအထက္ နဂါးပဲလုိခ်င္တယ္”

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ေအာင္လံကုိ အခ်ဳိးခံလုိက္ရၿပီ။ ေခါင္းငုိက္ဆုိက္ျဖင့္ထြက္ခဲ့ရျပန္ၿပီ။ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ၿပီထင့္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဆူရွီဘားမွာထုိင္ကာ ငုိင္ေနမိတယ္၊ ဘာလုပ္ရမလဲလုိ ့စဥ္းစား ေနမိတယ္။ ဆုိင္ေပါင္းစုံ ေရာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္လို ့၁၀-ေပေလာက္ႀကီးတဲ့နဂါး မရွိဘူးဆုိတာလဲ သူသိထားၿပီး ျဖစ္သား။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ၿပီးေလၿပီ.. ။ ဒါေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အရွဳံး မေပးခ်င္ ဆက္လက္ႀကဳိးစား ခ်င္တယ္။ လမ္းစလဲမျမင္။ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ ရွာႀကံ စဥ္္းစားဆင္ျခင္မိျပန္တယ္။ ေခါင္းထဲမွာ ဉာဏ္ အလင္းေရာင္ ေပၚလာတယ္ “ဟုတ္ၿပီ – ဘုရားမွ တစ္ပါး အားကုိးရာ မရွိဘူး၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ရြတ္ပြားၿပီး သစၥာ ဆုိမယ္”လို႔ ့ မ်က္စိလယ္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူ လမ္းမွန္ေတြ႔သလုိ အရမ္းအားတက္ သြားတယ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဆုိရင္း ဆူရွီလိပ္ ေလေတာ့တယ္။

ဇာတ္လမ္းအနည္းငယ္ ရွည္လ်ားေနပါ၍ ႏွစ္ပုိင္းခြဲထားရသည့္အတြက္
ဒုတိယပုိင္းကုိ ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ -၂ တြင္ ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳေပးပါရန္...

facebook links -
1    https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1941095856172040&id=100008149329661
2    https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1941382439476715&id=100008149329661

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++