သခင္ေယရႈ
✤ ခရစ္ယာန္ဘာသာ သမိုင္းအေႀကာင္း ✤
---------------------------------------------
အိႏၵိယနိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ခ်ိန္အခါ၌ ကမၻာ့အေနာက္ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေရာမနိုုင္ငံသည္ အလြန္စည္ကား ႀကီးက်ယ္လ်က္ရွိေလသည္ ။ ၄င္း ေရာမျမိဳ႕သက္ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ရာခန္႕တြင္ ေရာမသည္ အင္ပါယာအားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္လွသည္ ။ သို႕ေသာ္ တိုင္းျပည္ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားသေလာက္ အတြင္းေရးမ်ား ရႈပ္ေထြးလ်က္ရွိသည္ ။ ေရာမသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ခန္႕မွ် ျပည္တြင္း ျပည္ပ စစ္မက္မ်ား ျပိဳင္ဆိုင္ေနရသျဖင့္ ျပည္တြင္း စီးပြားေရး ထိခိုက္ျပီး လူငယ္ လူရြယ္ႏွင့္ လူေတာ္ လူေကာင္းမ်ား ဆံုးရံႈး ပ်က္ဆီးရသည္ ။ ေတာင္သူ လယ္သမား မ်ားႏွင့္ အလုုပ္သမား အေပါင္းတိုု႔မွာလည္း ကြ်န္ခံရသည့္ အေျခသို႕ေရာက္ကာ ျမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးမ်ားမွာ မြဲေတလ်က္ ရွိႀကသည္ ။
မင္းမႈထမ္းမ်ားသည္ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈေႀကာင့္ တံစိုး လက္ေဆာင္မ်ား စားႀကကာ စာရိတၱ ပ်က္လ်က္ရွိသည္ ။ အဆိုးဆံုးမွာ ေရာမလူမ်ိဳးတို႕၌ လူမႈဆက္ဆံေရး ႀကမ္းတမ္းမႈသည္ အျခားလူမ်ိဳးတို႕၌ ဒုကၡေရာက္၍ ေသြးထြက္ သံယိုမႈမ်ား ျဖစ္သည့္အခါ စိန္းစိန္းႀကည့္၍ သေဘာက်ကာ ကိုယ္ခ်င္းမစာ တက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ အမ်ားမွာ ကုုေဋႏွင့္ ခ်ီလ်က္ ေလးလံေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီး ေအာက္တြင္ ပိတ္မိေနေသာ ပုရြတ္ဆိတ္ သတၱဝါမ်ား သဖြယ္ ရွိေလသည္ ။ ေရာမျမိဳ႕သက္ ႏွစ္ေပါင္း ၇၅၃ ႏွစ္တြင္ ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာ ႀသဂတ္စတပ္ဘြဲ႕ခံ ေအာက္ေတးဗီယက္ ဘုရင္ ပဲေလတိုင္ နန္းေတာ္ႀကီးတြင္ မင္းဧကရာဇ္ စည္းစိမ္ကို ခံစားလ်က္ရွိစဥ္ ဘီစီ ၄ တြင္ . . .
ေဂ်ရုဆလင္ႏွင့္ ငါးမိုင္ ေဝးေသာ ဘက္သလင္ျမိဳ႕ တစ္ခုေသာ ႏြားတင္းကုတ္ အတြင္း၌ လက္သမား အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးေသာ ဂ်ိဳးဇက္ ၏ ဇနီး ေမရီဝမ္း မွ ေယရႈ အမည္တြင္ေသာ သားေယာက်္ား ေလးတစ္ဦးကို ဖြားျမင္ခဲ႕ေပသည္ ။ ေလာကႀကီး၏ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားသည္ ဆန္းက်ယ္ရကား မႀကာမီ ပဲေလတိုင္ နန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ ႏြားတင္းကုတ္တို႕၏ ျပိဳင္ပြဲသည္ ျပင္းထန္စြာ ေပၚေပါက္လာခဲ႕ျပီး နန္းေတာ္ႀကီးအား ေရရွည္တြင္ ႏြားတင္းကုတ္က ေအာင္ပြဲခံ သြားမည္ကို မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ေတြးေတာ၍ မသိရွိနိုင္ႀကပါေခ် ။ ေရာမနိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္ေသာ ေအာက္တန္းစား ဆင္းရဲသားမ်ားသည္ ေရွး ဘိုးေဘးဘီဘင္တို႕ ကိုးကြယ္ေသာ နတ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ႀကျပီး တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ နတ္ကြန္းမ်ားသို႕ သြားေလ့ရွိႀကသည္။ ထိုအခါ နတ္ပြဲႀကီးမ်ား က်င္းပ၍ အခမ္းအနားမ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕ကို လွည္႕လည္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေႏွာက္ယွက္ ဟန္႕တားသူမ်ား မရွိပဲ အားလံုးႀကည့္ ေနႀကေလ၏ ။
သို႕ေသာ္ ေရာမနိုင္ငံႀကီးတြင္ ဂ်ဴပီတာ မီနာဖတ္ နတ္ပကြ်န္း စသည့္နတ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ ထူေထာင္စ ေခတ္က လုပ္ခဲ႕ေသာ အမႈျဖစ္၍ ယေန႕ေခတ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ေတာ့ဟု ယူဆလာ ႀကေတာ့သည္ ။ ထို႕ေႀကာင့္ ေရာမတို႕သည္ ဘာသာေရးဘက္တြင္ အယူမသီး ႀကေတာ့ေပ ။ သို႕အတြက္ အမ်ားအားျဖင့္ မိမိတို႕ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႀကသည္ ။ ေရာမျပည္ႀကီးတြင္ အီဂ်စ္ အာဖရိကႏွင့္ အာရွေဒသမ်ားမွ ေရာက္လာႀကေသာ နတ္ကြန္းမ်ားႏွင့္ ဘုရားေက်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပည့္ႏွက္လ်က္ ရွိေလသည္ ။ ေယရႈကို ေမြးဖြားျပီးေနာက္ ေယရႈ၏ မိသားစုမ်ားသည္ ေဂလီလီနယ္ နာဇရက္ျမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္ႀကသည္ ။ အစၥေရးဂ်ဴးတို႕က ေမဆိုင္ရာ ဘုရားတစ္ဆူ ပြင့္မည္ဟု နိမိတ္ဖတ္ခဲ့ ျခင္းကို အေႀကာင္းျပဳ၍ ေယရႈက မိမိသည္ပင္ ေမဆိုင္ရာ ျဖစ္သည္ဟုဆို၏ ။ ေမဆိုင္ရာဆိုသည္မွာ ဂရိဘာသာျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ တစ္နည္း ဘိသိတ္ ခံယူသူဟု အဓိပၸါယ္ရသည္ ။
ခရစ္ယာန္ ဘာသာသည္ အစၥေရးဂ်ဴးတို႕၏ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ ေရွးဦးအစၥေရး ဂ်ဴးတို႕၏ ဘာသာေရး အယူအဆမ်ားကို အေျခခံသည္ ။ ေရွးေဟာင္း ရဟူဒီ အစၥေရးတို႕၏ ဘာသာေရးျဖစ္စဥ္ ေဖၚျပခ်က္ မ်ားကိုပင္ သမၼာက်မ္းစာေဟာင္း ဘိုင္ဘယ္ အျဖစ္ ခံယူႀကသည္ ။ သို႕ရာတြင္ ရဟူဒီ အစၥေရးတို႔က ေယရႈကို ဘုရားအျဖင့္ အသိအမွတ္ မျပဳႀကေပ ။ အစၥေရး ဘုန္းႀကီးမ်ားက ေယရႈကို မႏွစ္ျမိဳ႕ႀက ။ သို႕ေသာ္ ရွင္ေပါလုေခၚ အစၥေရး တစ္ဦးကမူ ေရွးေဟာင္း အစၥေရးဘာသာကို စြန္႕၍ ခရစ္ယာန္ သာသနာကို ေဟာႀကားခဲ႕ေလသည္ ။ ေယရႈသည္ ႀသဂတ္စတပ္ဘြဲ႕ခံ ေအာက္ေတးဗီးယက္ ဘုရင္လက္ထက္ အသက္သံုးဆယ္ အရြယ္တြင္ မက်န္းမာေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို ရွာေဖြျပဳစုရင္း တရားဓမၼမ်ားကို ေဟာႀကား သာသနာျပဳခဲ႕သည္ ။ ေယရႈက " ကမ႓ာေပၚတြင္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသာရွိသည္ ။ ထိုဘုရားသည္ ေကာင္းကင္ဘံုု၌ ရွိသည္ ။ ဘုရားသခင္သည္ ေမတၱာတရား ႀကီးမား၍ ဘုရားသခင္ မ်က္ေမွာက္ဝယ္ ဆင္းရဲသူ ခ်မ္းသာသူ ဟူ၍ မရွိဘဲ ေမတၱာအရာတြင္ အညီအမွ်သာ ျဖစ္သည္ ။
ရန္သူကို ေမတၱာထားရမည္ ။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရမည္ ။ လူဟူသမွ်ကို အတန္းအစား မခြဲျခားဘဲ ညီရင္းအကိုကဲ႕သို႕ ခ်စ္ခင္ရမည္ဟု ဆို၏ " ။ ထို႕အျပင္ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္ကို လူတို႕၏ အသည္းထဲ၌ ထူေထာင္အံ႕ ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္တြင္ သူ႕ပစၥည္း ငါ့ပစၥည္း မရွိ အဆင့္အတန္း မခြဲျခား မာန္မာန မရွိဟု ေဟာႀကားသည္ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။
( ေရာမအင္ပါရာ၌ ခရစ္ေတာ္ ေပၚေပါက္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ သေရေခတၱရာေခတ္ သုမုႏၵရီမင္းက သာသနာသကၠရာဇ္ ၆၂၄ မွ ၆၂၂ ကိုျဖိဳလိုက္ျပီးလွ်င္ အႀကြင္း ၂ မွ စတင္ေရတြက္ေသာ သေရေခတၱရာ သကၠရာဇ္ ေပၚေပါက္ခဲ႕၏ )
ေဂ်ရုဆလင္၌ ခရစ္ယာန္သာသနာ စတင္ေပၚေပါက္ လာျပီးေနာက္ ေရာမ နိုင္ငံသို႕လည္း ခရစ္ယာန္ သာသနာ ပ်ံ႕သြားခဲ႕သည္ ။ ေရာမလူမ်ိဳးတို႕သည္ ဂရိလူမ်ိဳးတို႕ ကဲ႕သို႕ပင္ နတ္ဘုရား မ်ားကိုသာ ကိုးကြယ္ခဲ့ ႀကျပီး တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို မကိုးကြယ္ႀကေခ် ။ ( ကမၻာ႕သမိုင္းမွတ္တမ္း - ပထမတြဲ စာမ်က္ႏွာ - ၂၅၂ )
တစ္ေန႕၌ နာဇရက္ျမိဳ႕ေန လက္သမားဆရာ၏ သား ေယရႈသည္ ေရာမအစိုးရကို ပုန္ကန္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္လ်က္ ရွိသည္ဟု ေကာလဟာလ သတင္းတစ္ခု ထြက္ေပၚ၍ လာခဲ႕သည္ ။ ေရာမစံုေထာက္ တုိ႔လည္း ခ်က္ခ်င္း သတင္းထြက္ေပၚ လာရာသို႕ လိုက္လံ၍ စံုစမ္းရာ ၄င္း ေယရႈ အမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ လူေကာင္း သူေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ အေရးယူရန္ အေႀကာင္းမရွိဟု အထက္အာဏာပိုင္ မ်ားထံသို႕ အစီရင္ခံႀက၏ ။ သို႕ေသာ္ ရဟူဒီ ဂ်ဴး ယဇ္ပေရာဟိက္ လူႀကီးမ်ားသည္ ေယရႈအား ဂ်ဴးကြ်န္မ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲသားမ်ားက ႀကည္ညိဳေနသည္ကို မလို မုန္းထားကာ ဖမ္းဆီးဖို႕ရန္ ႀကံႀကေလ၏ ။
တစ္ေန႕တြင္ ယဇ္ ပေရာဟိတ္မင္း ကရာဖ ၏တပည္႕ ၁၂ ေယာက္တို႕သည္ ဓါးတုတ္တို႕ ကိုင္ေဆာင္ကာ ေရာက္ရွိလာျပီး ေယရႈအား ဝိုင္းဝန္းဖမ္းဆီး ႀကေလသည္ ။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕ဆရာ ကရာဖ ထံ ေခၚေဆာင္သြား၏ ။ ၄င္းေနာက္တြင္ ကရာဖက ေယရႈအား သတ္ရန္ ႀကိဳးခ်ည္ေႏွာင္၍ နာဇရက္ ျမိဳဳ႕ဝန္မင္း ပုႏၱိပိလတ္ ထံသို႕ ပို႕ေဆာင္ အပ္ႏွင္းႀကသည္ ။ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္က ေယရႈအား သင္သည္ ယုဒရွင္ဘုရင္ မွန္သေလာဟု ေမးလွ်င္ ေယရႈက မင္းႀကီး ေမးသည့္အတိုင္း မွန္သည္ဟု ေျပာေလ၏ ။ ထိုအခါ၌ ယဇ္ပေရာဟိတ္ အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲတို႕က ေယရႈအား ဝိုင္း၍ အျပစ္တင္ ၾကေသာ္လည္း ေယရႈက တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာေပ ။ ပိလတ္မင္းက . . .
သင့္အထက္၌ အဘယ္မွ်ေလာက္ သက္ေသခံ ႀကသည္ကို သင္မႀကာားသေလာ ဟု ေမးေသာ္လည္း စကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာသည္ကို ပိလတ္ အံ႕ႀသမိေလသည္ ။ ထိုပြဲ၌ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္သည္ အက်ဥ္္းထားေသာ သူတို႕တြင္ လူအမ်ားတို႕ အလိုရွိေသာ လူတစ္ေယာက္ကို လႊတ္ေပးရျမဲ ထံုးစံရွိသည္ ။ ထိုအခါ အက်ဥ္းထားေသာ သူတို႕ထဲ၌ ဗာရမၸ အမည္ရွိ ေက်ာ္ေဇာသူ တစ္ေယာက္ရွိ၏ ။ လူအမ်ား စည္းေဝးမိႀကလွ်င္ ပိလတ္မင္းက သင္တို႕သည္ ဗာရမၸႏွင့္ ေယရႈကို အဘယ္သူအား လႊတ္ေပးေစ ခ်င္သနည္းဟု ေမးေလ၏ ။ အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ ပိလတ္မင္းသည္ ထုိသူတို႕က မနာလိုေသာ စိတ္ႏွင့္ ေယရႈကို ဖမ္းဆီး အပ္ႏွံေႀကာင္း သိသျဖင့္ ေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္သည္ ။
ထိုမွတစ္ပါး တရားပလႅင္ေပၚထိုင္စဥ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ၄င္းခင္ပြန္း ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုလႊတ္၍ ထိုေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို အဘယ္သို႕မွ် မျပဳပါႏွင့္ ။ ယေန႕ပင္ ကြ်န္မသည္ ထိုသူေႀကာင့္ အိပ္မက္ျပင္းစြာ ခံစားရျပီဟု မွာလိုက္၏ ။
ထိုအခါ လူစုလူေဝးတို႕သည္ ဗာရမၸကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုႀက၍ ေယရႈကို သတ္ရန္ ဇ္ပေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႕ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲတို႕အားလည္းေကာင္း အျခာစလူမ်ားကိုလည္းေကာင္း တိုက္သြန္းေသြးေဆာင္ႀကေလသည္ ။ ထိုေႀကာင့္ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္က ဤသူႏွစ္ေယာက္တို႕တြင္ ဘယ္သူ႕ကို သတ္ေစခ်င္သနည္းဟု ထပ္မံေမးေသာအခါ ဗာရမၸကိုလႊတ္ေစခ်င္ပါသည္ ဟု ေလွ်ာက္ႀကသည္ဆို၏ ။ ပိလတ္လည္း သို႕ျဖစ္၍ ခရစ္ဟုေခၚေသာ ေယရႈကို အဘယ္သို႕ ျပဳရမည္နည္းဟု ထပ္ေမးျပန္ေသာ္ လူအေပါင္းတို႕က ထိုသူသည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းကို ခံရပါေစေလာ့ဟု ဆိုႀကသည္ ။
ပိလတ္သည္ အဘယ္ေႀကာင့္နည္း အဘယ္အမႈကို ျပဳသနည္းဟု ေမးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းကို ခံရပါေစဟုသာ ထပ္၍ ေအာ္ႀကသည္ ။ ထို႕ေနာက္ ပိလတ္သည္ လူအမ်ားပင္ ရႈန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္လာသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ဗာရမၺကို လူအမ်ား အေရွ႕၌လႊတ္၍ ေယရႈကိုကား သတ္ရန္ အပ္လိုက္ေလသည္ ။ သတ္ရန္ေနရာ သို႕ေရာက္လွ်င္ ေယရႈကို လက္ဝါးကပ္ တုိင္မွာ ရိုက္ထားျပီး ၄င္း ေဘးႏွစ္ဘက္တြင္ ဓါးျပ တစ္ေယာက္ဆီကို လက္ဝါးကပ္တိုင္၌ ကပ္ထားသည္ ဆို၏ ။ ေယရႈ ေသေသာအခါ ဗိမာန္ေတာ္၏ ကန္႕လန္႕ကာသည္ အထက္စြန္းမွ ေအာက္စြန္းသို႕ တိုင္ တြဲက်၍ ေျမႀကီးလည္း လႈပ္၏ ။ ေက်ာက္မ်ားတို႕သည္လည္း ကြဲျပားႀက၏ ။ ထို႕ေနာက္ သခၤ ိ်ဳင္းတို႕သည္ ပြင့္လွစ္သျဖင့္ က်ိန္းစက္လ်က္ရွိေသာ သန္႕ရွင္းသူတို႕၏ အေလာင္းမ်ားစြာ တို႕သည္ ထႀက၍ ကိုယ္ေတာ္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္ မူသည့္ေနာက္ ထိုသူတို႕သည္ သခၤ်ိဳင္းအတြင္းမွ ထြက္၍ သန္႕ရွင္းေသာ ျမိဳ႕ထဲသို႕ ဝင္ႀကျပီးလွ်င္ လူမ်ားစြာတို႕အား ထင္ရွားစြာ ျပႀကသည္ဆို၏ ။
ေယရႈကိုေစာင့္ေသာ တပ္သားတို႕မွာလည္း ေျမႀကီးလႈပ္ျခင္း စသည္တို႕ကိုျမင္သျဖင့္ အလြန္ထိတ္လန္႕ ႀက၍ စင္စစ္ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ မွန္ေပ၏ဟု ဆိုႀက၏ ။ ေယရႈေသျပီး ညအခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ မသဲျမိဳ႕သား ေယာသပ္သူေဌးသည္ ေယရႈ၏ တပည့္ျဖစ္သူႏွင့္ ျမိဳ႕ဝန္ ပိလတ္ထံသြား၍ ေယရႈ အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္း၏ ။ ပိလတ္က ခြင့္ျပဳသျဖင့္ ေယရႈအေလာင္းကို ေက်ာက္တြင္ ထြင္းထားေသာ မိမိသခၤ်ိဳင္း သစ္ပင္ထဲ၌ ထား၏ ။ ႀကီးစြာေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးကိုလည္း တြင္းဝမွာ ပိတ္ျပီးမွ သြားေလ၏ ။ ေနာက္ေန႕တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီးႏွင့္ ဖာရီရႈတို႕သည္ ပိလတ္မင္းထံ သြား၍ ေယရႈက ငါသည္ ၃ ရက္ေျမာက္ေသာေန႕၌ ထေျမာက္မည္ဟု မေသမီ ေျပာသည္ကို မွတ္မိပါသည္ ။ ထို႕ေႀကာင့္ သူ႕တပည္းတို႕သည္ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေတာ္ မူျပီဟု လူအေပါင္းတို႕အား ေျပာဆိုႀကေသာ္ ေရွ႕အမွားထက္ ေနာက္အမွားက သာ၍ႀကီးမည္ဟု စိုးရိမ္ရသျဖင့္ သခၤ်ိဳင္းအတြင္းသို႕ သံုးရက္ေျမာက္ေအာင္ လံုျခံဳစြာ ေစာင့္ခြင့္ျပဳပါဟု ေလွ်ာက္၏ ။
ပိလတ္က သင္တို႕၌ လူေစာင့္ တစ္တပ္ရွိ၏ ။ သြားႀက ။ တက္နိုင္သမွ်အတိုင္း လံုျခံဳစြာ ေစာင့္ေစဟု ဆိုသျဖင့္ ထိုလူတို႕လည္း သြား၍ ေက်ာက္ကို တံဆိပ္ ခပ္ျပီးလွ်င္ ေစာင့္ထားလ်က္ သခၤိ်ဳင္းတြင္းေတာ္ကို လံုျခံဳစြာ ျပဳႀကသည္ဆို၏ ။ ေယရႈကို သတ္သည္မွာ ဥပုသ္ေန႕ျဖစ္၏ ။ ထိုဥပုသ္ေန႕ ေနာက္ ၇ ရက္ ေျမာက္သည့္ေန႕တြင္ ပထမေန႕ရက္ မိုးလင္းအံ႕ ဆဲဆဲတြင္ မာဂဒါလမာရိႏွင့္ အျခားေသာ မာရိသည္ သခၤ်ိဳင္းေတာ္ကို အႀကည့္သြားႀကသည္ ။ ထိုအခါ ေျမႀကီးသည္ ျပင္းစြာလႈပ္ေလ၏ ။ အေႀကာင္းမူကား ထာဝရ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ဆင္းလာ၍ တြင္းဝ၌ ပိတ္ထားေသာ ေက်ာက္ကို လွိမ့္လွန္ျပီးလွ်င္ ထိုေက်ာက္ေပၚ၌ ထိုင္ေန၏ ။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္ လွ်ပ္စစ္ကဲ႕သို႕ ထင္ရ၏ ။ အဝတ္သည္လည္း မိုးပြင့္ကဲ႕သို႕ ျဖဴ၏ ။ လူေစာင့္တို႕သည္ ေကာင္းကင္တမန္ကို ေႀကာက္သျဖင့္ တုန္လႈပ္၍ ေသမတက္ ျဖစ္ႀကကုန္၏ ။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္က ေႀကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိႀကႏွင့္ ။ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ သတ္ေသာ ေယရႈကို သင္တို႕ရွာသည္ကို ငါသိ၏ ။ ဤအရပ္၌မရွိ။ မိန္႕ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထေျမာက္ေတာ္မူျပီ ။ အလ်င္အျမန္ သြား၍ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေတာ္ မူေႀကာင္းကို တပည့္ေတာ္တို႕အား ေျပာႀကေလာ့ ။ သင္တို႕သည္ ထိုျပည္၌ ေတြ႕ႀကရလိမ့္မည္ဟု ဆိုေလသတည္း။
( ဓမၼသင္စာ - ၂၇ l ၂၈ )
ဤသို႕ျဖင့္ ေယရႈ ကြယ္လြန္သြား ေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ သာသနာကား က်န္ရစ္ခဲ႕၏ ။ ဆင္းရဲသား ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕က ကြ်န္ပိုင္ရွင္ စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းျပီးလွ်င္ လူလူခ်င္း အခြင့္အေရး တန္းတူ ခံစားသင့္ေႀကာင္း ေဟာေျပာ လာႀကသည္ ။ ကြ်န္ပိုင္ရွင္ လူတန္းစားတို႕၏ အုပ္စိုးမႈ စနစ္ကိုလည္း ဆန္႕က်င္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္ႀကသည္ ။ ထိုအခါ အုပ္စိုးသူ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တို႕က ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕ကို ဖမ္းဆီး၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ႀက၏ ။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕၏ ေတာ္လွန္ေရး ဝါဒမွာ အႀကမ္းမဖက္ပဲ သည္းခံမႈ သက္သက္ျဖင့္ ဘုရားကိုတိုင္တည္ ဆုေတာင္းေရး ဝါဒျဖစ္သည္ ။ ထိုေႀကာင့္ အုပ္စိုးသူ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တို႕၏ ရက္စက္စြာ ဖိႏွိပ္ညွင္းဆဲမႈ ေအာက္တြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုးရံႈးခဲ႕ရ၏ ။ ရဟူဒီ ဂ်ဴးတို႕သည္ ဘာသာတရား၏ အဆံုးအမတြင္ သက္ဝင္ယံုႀကည္ ေနမႈေႀကာင့္ လြတ္လပ္ေသာ ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင့္ ကြ်န္တို႕၏ အႀကားတြင္ ခရစ္ယာန္ သာသနာကား ေပ်ာက္ကြယ္၍ မသြားခဲ႕ေပ ။
ထို႕ေႀကာင့္ ေအဒီ ၁ ရာစုတြင္ ေရာမနိုင္ငံ၏ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း မွာ ကြ်န္တို႕သည္ သခင္တို႕က ဖိႏွိပ္ခဲ႕ေသာေႀကာင့္ အလုပ္အေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈ မရွိျဖစ္ရကား အာဏာမ်ား ဖီဆန္မႈတို႕ေႀကာင့္ ေရာမကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းသည္ ပိုမိုက်ဆင္း သြားခဲ႕သည္ ။ ကိုလိုနီ ေျမယာစနစ္ ျဖစ္ေသာ လာတီဖြန္ဒီယာ ေခၚ က်ယ္ဝန္းေသာ လယ္ယာေျမကြက္ ႀကီးမ်ားကို အစိတ္စိတ္ ခြဲေဝကာ ကြ်န္မ်ားအား လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေစ၏ ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ပိုင္ရွင္ စနစ္ႀကီး၏ ယိမ္းယိုင္လာျခင္းကို တားဆီး၍ မရနိုင္ရကား ေအဒီ ၁ ရာစုမွစ၍ ေရာမတို႕သည္ အက်ပိုင္းေခတ္သို႕ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္ရွိ လာခဲ႕ေပသည္ ။ ခရစ္ေပၚျပီး ေအဒီ ၃၁၁ ခုႏွစ္ ဂါလီရီယွစ္ ဘုရင္လက္ထက္၌ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ကိုးကြယ္မႈကို ေရာမအစိုးရက အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္သည္ ။ ေအဒီ ၃၂၃ ခုႏွစ္ ကြန္စတန္တိုင္ ဘုရင္ လက္ထက္၌ ခရစ္ယာန္ ဘာသာကို နိုင္ငံေတာ္၏ ဘာသာအျဖင့္ ျပ႒ာန္း အတည္ျပဳ လိုက္ႀကေႀကာင္း ေလ႔လာေတြ႕ရွိ ခ်က္မ်ားအား အတတ္ႏုိင္ဆံုး စံုလင္ ရွင္းလင္းေစရန္ ေရးသားတင္ျပ လုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။
ေရာမအင္ပါယာတြင္ ခရစ္ႏွစ္ ေအဒီ ၁၀၈ ခုႏွစ္၌ နန္းတက္ေသာ မာကုစ္ႀသရီလီယုစ္ လက္ထက္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ ပုဂံေခတ္၌ ျပဴေစာထီးမင္းက နိုင္ငံ၏ ေဘးရန္မ်ားကို ဖ်က္ဆီး တြန္းလွန္၍ နန္းတက္သည္ ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ပုဂံေခတ္တြင္ ေႀကာင္ဒူရစ္မင္း အုပ္စိုးေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသသည္ သီဟိုဠ္ကြ်န္းသို႕ သြား၍ ပိဋကတ္သံုးပါး မာဂဓ ဘာသာျဖင့္ ေရးကူးျပီးလွ်င္ သထံုျပည္သို႕ ေဆာင္ယူခဲ႕ေသာ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္ ။
Credit:original writer
ဗဟုသုတေက်းရြာ
credit : Knowledge Village KV
မင္းမႈထမ္းမ်ားသည္ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈေႀကာင့္ တံစိုး လက္ေဆာင္မ်ား စားႀကကာ စာရိတၱ ပ်က္လ်က္ရွိသည္ ။ အဆိုးဆံုးမွာ ေရာမလူမ်ိဳးတို႕၌ လူမႈဆက္ဆံေရး ႀကမ္းတမ္းမႈသည္ အျခားလူမ်ိဳးတို႕၌ ဒုကၡေရာက္၍ ေသြးထြက္ သံယိုမႈမ်ား ျဖစ္သည့္အခါ စိန္းစိန္းႀကည့္၍ သေဘာက်ကာ ကိုယ္ခ်င္းမစာ တက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ အမ်ားမွာ ကုုေဋႏွင့္ ခ်ီလ်က္ ေလးလံေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီး ေအာက္တြင္ ပိတ္မိေနေသာ ပုရြတ္ဆိတ္ သတၱဝါမ်ား သဖြယ္ ရွိေလသည္ ။ ေရာမျမိဳ႕သက္ ႏွစ္ေပါင္း ၇၅၃ ႏွစ္တြင္ ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာ ႀသဂတ္စတပ္ဘြဲ႕ခံ ေအာက္ေတးဗီယက္ ဘုရင္ ပဲေလတိုင္ နန္းေတာ္ႀကီးတြင္ မင္းဧကရာဇ္ စည္းစိမ္ကို ခံစားလ်က္ရွိစဥ္ ဘီစီ ၄ တြင္ . . .
ေဂ်ရုဆလင္ႏွင့္ ငါးမိုင္ ေဝးေသာ ဘက္သလင္ျမိဳ႕ တစ္ခုေသာ ႏြားတင္းကုတ္ အတြင္း၌ လက္သမား အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးေသာ ဂ်ိဳးဇက္ ၏ ဇနီး ေမရီဝမ္း မွ ေယရႈ အမည္တြင္ေသာ သားေယာက်္ား ေလးတစ္ဦးကို ဖြားျမင္ခဲ႕ေပသည္ ။ ေလာကႀကီး၏ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားသည္ ဆန္းက်ယ္ရကား မႀကာမီ ပဲေလတိုင္ နန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ ႏြားတင္းကုတ္တို႕၏ ျပိဳင္ပြဲသည္ ျပင္းထန္စြာ ေပၚေပါက္လာခဲ႕ျပီး နန္းေတာ္ႀကီးအား ေရရွည္တြင္ ႏြားတင္းကုတ္က ေအာင္ပြဲခံ သြားမည္ကို မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ေတြးေတာ၍ မသိရွိနိုင္ႀကပါေခ် ။ ေရာမနိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္ေသာ ေအာက္တန္းစား ဆင္းရဲသားမ်ားသည္ ေရွး ဘိုးေဘးဘီဘင္တို႕ ကိုးကြယ္ေသာ နတ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ႀကျပီး တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ နတ္ကြန္းမ်ားသို႕ သြားေလ့ရွိႀကသည္။ ထိုအခါ နတ္ပြဲႀကီးမ်ား က်င္းပ၍ အခမ္းအနားမ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕ကို လွည္႕လည္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေႏွာက္ယွက္ ဟန္႕တားသူမ်ား မရွိပဲ အားလံုးႀကည့္ ေနႀကေလ၏ ။
သို႕ေသာ္ ေရာမနိုင္ငံႀကီးတြင္ ဂ်ဴပီတာ မီနာဖတ္ နတ္ပကြ်န္း စသည့္နတ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ ထူေထာင္စ ေခတ္က လုပ္ခဲ႕ေသာ အမႈျဖစ္၍ ယေန႕ေခတ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ေတာ့ဟု ယူဆလာ ႀကေတာ့သည္ ။ ထို႕ေႀကာင့္ ေရာမတို႕သည္ ဘာသာေရးဘက္တြင္ အယူမသီး ႀကေတာ့ေပ ။ သို႕အတြက္ အမ်ားအားျဖင့္ မိမိတို႕ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႀကသည္ ။ ေရာမျပည္ႀကီးတြင္ အီဂ်စ္ အာဖရိကႏွင့္ အာရွေဒသမ်ားမွ ေရာက္လာႀကေသာ နတ္ကြန္းမ်ားႏွင့္ ဘုရားေက်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပည့္ႏွက္လ်က္ ရွိေလသည္ ။ ေယရႈကို ေမြးဖြားျပီးေနာက္ ေယရႈ၏ မိသားစုမ်ားသည္ ေဂလီလီနယ္ နာဇရက္ျမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္ႀကသည္ ။ အစၥေရးဂ်ဴးတို႕က ေမဆိုင္ရာ ဘုရားတစ္ဆူ ပြင့္မည္ဟု နိမိတ္ဖတ္ခဲ့ ျခင္းကို အေႀကာင္းျပဳ၍ ေယရႈက မိမိသည္ပင္ ေမဆိုင္ရာ ျဖစ္သည္ဟုဆို၏ ။ ေမဆိုင္ရာဆိုသည္မွာ ဂရိဘာသာျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ တစ္နည္း ဘိသိတ္ ခံယူသူဟု အဓိပၸါယ္ရသည္ ။
ခရစ္ယာန္ ဘာသာသည္ အစၥေရးဂ်ဴးတို႕၏ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ ေရွးဦးအစၥေရး ဂ်ဴးတို႕၏ ဘာသာေရး အယူအဆမ်ားကို အေျခခံသည္ ။ ေရွးေဟာင္း ရဟူဒီ အစၥေရးတို႕၏ ဘာသာေရးျဖစ္စဥ္ ေဖၚျပခ်က္ မ်ားကိုပင္ သမၼာက်မ္းစာေဟာင္း ဘိုင္ဘယ္ အျဖစ္ ခံယူႀကသည္ ။ သို႕ရာတြင္ ရဟူဒီ အစၥေရးတို႔က ေယရႈကို ဘုရားအျဖင့္ အသိအမွတ္ မျပဳႀကေပ ။ အစၥေရး ဘုန္းႀကီးမ်ားက ေယရႈကို မႏွစ္ျမိဳ႕ႀက ။ သို႕ေသာ္ ရွင္ေပါလုေခၚ အစၥေရး တစ္ဦးကမူ ေရွးေဟာင္း အစၥေရးဘာသာကို စြန္႕၍ ခရစ္ယာန္ သာသနာကို ေဟာႀကားခဲ႕ေလသည္ ။ ေယရႈသည္ ႀသဂတ္စတပ္ဘြဲ႕ခံ ေအာက္ေတးဗီးယက္ ဘုရင္လက္ထက္ အသက္သံုးဆယ္ အရြယ္တြင္ မက်န္းမာေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို ရွာေဖြျပဳစုရင္း တရားဓမၼမ်ားကို ေဟာႀကား သာသနာျပဳခဲ႕သည္ ။ ေယရႈက " ကမ႓ာေပၚတြင္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသာရွိသည္ ။ ထိုဘုရားသည္ ေကာင္းကင္ဘံုု၌ ရွိသည္ ။ ဘုရားသခင္သည္ ေမတၱာတရား ႀကီးမား၍ ဘုရားသခင္ မ်က္ေမွာက္ဝယ္ ဆင္းရဲသူ ခ်မ္းသာသူ ဟူ၍ မရွိဘဲ ေမတၱာအရာတြင္ အညီအမွ်သာ ျဖစ္သည္ ။
ရန္သူကို ေမတၱာထားရမည္ ။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရမည္ ။ လူဟူသမွ်ကို အတန္းအစား မခြဲျခားဘဲ ညီရင္းအကိုကဲ႕သို႕ ခ်စ္ခင္ရမည္ဟု ဆို၏ " ။ ထို႕အျပင္ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္ကို လူတို႕၏ အသည္းထဲ၌ ထူေထာင္အံ႕ ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္တြင္ သူ႕ပစၥည္း ငါ့ပစၥည္း မရွိ အဆင့္အတန္း မခြဲျခား မာန္မာန မရွိဟု ေဟာႀကားသည္ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။
( ေရာမအင္ပါရာ၌ ခရစ္ေတာ္ ေပၚေပါက္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ သေရေခတၱရာေခတ္ သုမုႏၵရီမင္းက သာသနာသကၠရာဇ္ ၆၂၄ မွ ၆၂၂ ကိုျဖိဳလိုက္ျပီးလွ်င္ အႀကြင္း ၂ မွ စတင္ေရတြက္ေသာ သေရေခတၱရာ သကၠရာဇ္ ေပၚေပါက္ခဲ႕၏ )
ေဂ်ရုဆလင္၌ ခရစ္ယာန္သာသနာ စတင္ေပၚေပါက္ လာျပီးေနာက္ ေရာမ နိုင္ငံသို႕လည္း ခရစ္ယာန္ သာသနာ ပ်ံ႕သြားခဲ႕သည္ ။ ေရာမလူမ်ိဳးတို႕သည္ ဂရိလူမ်ိဳးတို႕ ကဲ႕သို႕ပင္ နတ္ဘုရား မ်ားကိုသာ ကိုးကြယ္ခဲ့ ႀကျပီး တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို မကိုးကြယ္ႀကေခ် ။ ( ကမၻာ႕သမိုင္းမွတ္တမ္း - ပထမတြဲ စာမ်က္ႏွာ - ၂၅၂ )
တစ္ေန႕၌ နာဇရက္ျမိဳ႕ေန လက္သမားဆရာ၏ သား ေယရႈသည္ ေရာမအစိုးရကို ပုန္ကန္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္လ်က္ ရွိသည္ဟု ေကာလဟာလ သတင္းတစ္ခု ထြက္ေပၚ၍ လာခဲ႕သည္ ။ ေရာမစံုေထာက္ တုိ႔လည္း ခ်က္ခ်င္း သတင္းထြက္ေပၚ လာရာသို႕ လိုက္လံ၍ စံုစမ္းရာ ၄င္း ေယရႈ အမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ လူေကာင္း သူေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ အေရးယူရန္ အေႀကာင္းမရွိဟု အထက္အာဏာပိုင္ မ်ားထံသို႕ အစီရင္ခံႀက၏ ။ သို႕ေသာ္ ရဟူဒီ ဂ်ဴး ယဇ္ပေရာဟိက္ လူႀကီးမ်ားသည္ ေယရႈအား ဂ်ဴးကြ်န္မ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲသားမ်ားက ႀကည္ညိဳေနသည္ကို မလို မုန္းထားကာ ဖမ္းဆီးဖို႕ရန္ ႀကံႀကေလ၏ ။
တစ္ေန႕တြင္ ယဇ္ ပေရာဟိတ္မင္း ကရာဖ ၏တပည္႕ ၁၂ ေယာက္တို႕သည္ ဓါးတုတ္တို႕ ကိုင္ေဆာင္ကာ ေရာက္ရွိလာျပီး ေယရႈအား ဝိုင္းဝန္းဖမ္းဆီး ႀကေလသည္ ။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕ဆရာ ကရာဖ ထံ ေခၚေဆာင္သြား၏ ။ ၄င္းေနာက္တြင္ ကရာဖက ေယရႈအား သတ္ရန္ ႀကိဳးခ်ည္ေႏွာင္၍ နာဇရက္ ျမိဳဳ႕ဝန္မင္း ပုႏၱိပိလတ္ ထံသို႕ ပို႕ေဆာင္ အပ္ႏွင္းႀကသည္ ။ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္က ေယရႈအား သင္သည္ ယုဒရွင္ဘုရင္ မွန္သေလာဟု ေမးလွ်င္ ေယရႈက မင္းႀကီး ေမးသည့္အတိုင္း မွန္သည္ဟု ေျပာေလ၏ ။ ထိုအခါ၌ ယဇ္ပေရာဟိတ္ အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲတို႕က ေယရႈအား ဝိုင္း၍ အျပစ္တင္ ၾကေသာ္လည္း ေယရႈက တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာေပ ။ ပိလတ္မင္းက . . .
သင့္အထက္၌ အဘယ္မွ်ေလာက္ သက္ေသခံ ႀကသည္ကို သင္မႀကာားသေလာ ဟု ေမးေသာ္လည္း စကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာသည္ကို ပိလတ္ အံ႕ႀသမိေလသည္ ။ ထိုပြဲ၌ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္သည္ အက်ဥ္္းထားေသာ သူတို႕တြင္ လူအမ်ားတို႕ အလိုရွိေသာ လူတစ္ေယာက္ကို လႊတ္ေပးရျမဲ ထံုးစံရွိသည္ ။ ထိုအခါ အက်ဥ္းထားေသာ သူတို႕ထဲ၌ ဗာရမၸ အမည္ရွိ ေက်ာ္ေဇာသူ တစ္ေယာက္ရွိ၏ ။ လူအမ်ား စည္းေဝးမိႀကလွ်င္ ပိလတ္မင္းက သင္တို႕သည္ ဗာရမၸႏွင့္ ေယရႈကို အဘယ္သူအား လႊတ္ေပးေစ ခ်င္သနည္းဟု ေမးေလ၏ ။ အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ ပိလတ္မင္းသည္ ထုိသူတို႕က မနာလိုေသာ စိတ္ႏွင့္ ေယရႈကို ဖမ္းဆီး အပ္ႏွံေႀကာင္း သိသျဖင့္ ေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္သည္ ။
ထိုမွတစ္ပါး တရားပလႅင္ေပၚထိုင္စဥ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ၄င္းခင္ပြန္း ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုလႊတ္၍ ထိုေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို အဘယ္သို႕မွ် မျပဳပါႏွင့္ ။ ယေန႕ပင္ ကြ်န္မသည္ ထိုသူေႀကာင့္ အိပ္မက္ျပင္းစြာ ခံစားရျပီဟု မွာလိုက္၏ ။
ထိုအခါ လူစုလူေဝးတို႕သည္ ဗာရမၸကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုႀက၍ ေယရႈကို သတ္ရန္ ဇ္ပေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႕ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲတို႕အားလည္းေကာင္း အျခာစလူမ်ားကိုလည္းေကာင္း တိုက္သြန္းေသြးေဆာင္ႀကေလသည္ ။ ထိုေႀကာင့္ ျမိဳ႕ဝန္မင္း ပိလတ္က ဤသူႏွစ္ေယာက္တို႕တြင္ ဘယ္သူ႕ကို သတ္ေစခ်င္သနည္းဟု ထပ္မံေမးေသာအခါ ဗာရမၸကိုလႊတ္ေစခ်င္ပါသည္ ဟု ေလွ်ာက္ႀကသည္ဆို၏ ။ ပိလတ္လည္း သို႕ျဖစ္၍ ခရစ္ဟုေခၚေသာ ေယရႈကို အဘယ္သို႕ ျပဳရမည္နည္းဟု ထပ္ေမးျပန္ေသာ္ လူအေပါင္းတို႕က ထိုသူသည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းကို ခံရပါေစေလာ့ဟု ဆိုႀကသည္ ။
ပိလတ္သည္ အဘယ္ေႀကာင့္နည္း အဘယ္အမႈကို ျပဳသနည္းဟု ေမးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းကို ခံရပါေစဟုသာ ထပ္၍ ေအာ္ႀကသည္ ။ ထို႕ေနာက္ ပိလတ္သည္ လူအမ်ားပင္ ရႈန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္လာသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ဗာရမၺကို လူအမ်ား အေရွ႕၌လႊတ္၍ ေယရႈကိုကား သတ္ရန္ အပ္လိုက္ေလသည္ ။ သတ္ရန္ေနရာ သို႕ေရာက္လွ်င္ ေယရႈကို လက္ဝါးကပ္ တုိင္မွာ ရိုက္ထားျပီး ၄င္း ေဘးႏွစ္ဘက္တြင္ ဓါးျပ တစ္ေယာက္ဆီကို လက္ဝါးကပ္တိုင္၌ ကပ္ထားသည္ ဆို၏ ။ ေယရႈ ေသေသာအခါ ဗိမာန္ေတာ္၏ ကန္႕လန္႕ကာသည္ အထက္စြန္းမွ ေအာက္စြန္းသို႕ တိုင္ တြဲက်၍ ေျမႀကီးလည္း လႈပ္၏ ။ ေက်ာက္မ်ားတို႕သည္လည္း ကြဲျပားႀက၏ ။ ထို႕ေနာက္ သခၤ ိ်ဳင္းတို႕သည္ ပြင့္လွစ္သျဖင့္ က်ိန္းစက္လ်က္ရွိေသာ သန္႕ရွင္းသူတို႕၏ အေလာင္းမ်ားစြာ တို႕သည္ ထႀက၍ ကိုယ္ေတာ္ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္ မူသည့္ေနာက္ ထိုသူတို႕သည္ သခၤ်ိဳင္းအတြင္းမွ ထြက္၍ သန္႕ရွင္းေသာ ျမိဳ႕ထဲသို႕ ဝင္ႀကျပီးလွ်င္ လူမ်ားစြာတို႕အား ထင္ရွားစြာ ျပႀကသည္ဆို၏ ။
ေယရႈကိုေစာင့္ေသာ တပ္သားတို႕မွာလည္း ေျမႀကီးလႈပ္ျခင္း စသည္တို႕ကိုျမင္သျဖင့္ အလြန္ထိတ္လန္႕ ႀက၍ စင္စစ္ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ မွန္ေပ၏ဟု ဆိုႀက၏ ။ ေယရႈေသျပီး ညအခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ မသဲျမိဳ႕သား ေယာသပ္သူေဌးသည္ ေယရႈ၏ တပည့္ျဖစ္သူႏွင့္ ျမိဳ႕ဝန္ ပိလတ္ထံသြား၍ ေယရႈ အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္း၏ ။ ပိလတ္က ခြင့္ျပဳသျဖင့္ ေယရႈအေလာင္းကို ေက်ာက္တြင္ ထြင္းထားေသာ မိမိသခၤ်ိဳင္း သစ္ပင္ထဲ၌ ထား၏ ။ ႀကီးစြာေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးကိုလည္း တြင္းဝမွာ ပိတ္ျပီးမွ သြားေလ၏ ။ ေနာက္ေန႕တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီးႏွင့္ ဖာရီရႈတို႕သည္ ပိလတ္မင္းထံ သြား၍ ေယရႈက ငါသည္ ၃ ရက္ေျမာက္ေသာေန႕၌ ထေျမာက္မည္ဟု မေသမီ ေျပာသည္ကို မွတ္မိပါသည္ ။ ထို႕ေႀကာင့္ သူ႕တပည္းတို႕သည္ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေတာ္ မူျပီဟု လူအေပါင္းတို႕အား ေျပာဆိုႀကေသာ္ ေရွ႕အမွားထက္ ေနာက္အမွားက သာ၍ႀကီးမည္ဟု စိုးရိမ္ရသျဖင့္ သခၤ်ိဳင္းအတြင္းသို႕ သံုးရက္ေျမာက္ေအာင္ လံုျခံဳစြာ ေစာင့္ခြင့္ျပဳပါဟု ေလွ်ာက္၏ ။
ပိလတ္က သင္တို႕၌ လူေစာင့္ တစ္တပ္ရွိ၏ ။ သြားႀက ။ တက္နိုင္သမွ်အတိုင္း လံုျခံဳစြာ ေစာင့္ေစဟု ဆိုသျဖင့္ ထိုလူတို႕လည္း သြား၍ ေက်ာက္ကို တံဆိပ္ ခပ္ျပီးလွ်င္ ေစာင့္ထားလ်က္ သခၤိ်ဳင္းတြင္းေတာ္ကို လံုျခံဳစြာ ျပဳႀကသည္ဆို၏ ။ ေယရႈကို သတ္သည္မွာ ဥပုသ္ေန႕ျဖစ္၏ ။ ထိုဥပုသ္ေန႕ ေနာက္ ၇ ရက္ ေျမာက္သည့္ေန႕တြင္ ပထမေန႕ရက္ မိုးလင္းအံ႕ ဆဲဆဲတြင္ မာဂဒါလမာရိႏွင့္ အျခားေသာ မာရိသည္ သခၤ်ိဳင္းေတာ္ကို အႀကည့္သြားႀကသည္ ။ ထိုအခါ ေျမႀကီးသည္ ျပင္းစြာလႈပ္ေလ၏ ။ အေႀကာင္းမူကား ထာဝရ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ဆင္းလာ၍ တြင္းဝ၌ ပိတ္ထားေသာ ေက်ာက္ကို လွိမ့္လွန္ျပီးလွ်င္ ထိုေက်ာက္ေပၚ၌ ထိုင္ေန၏ ။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္ လွ်ပ္စစ္ကဲ႕သို႕ ထင္ရ၏ ။ အဝတ္သည္လည္း မိုးပြင့္ကဲ႕သို႕ ျဖဴ၏ ။ လူေစာင့္တို႕သည္ ေကာင္းကင္တမန္ကို ေႀကာက္သျဖင့္ တုန္လႈပ္၍ ေသမတက္ ျဖစ္ႀကကုန္၏ ။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္က ေႀကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိႀကႏွင့္ ။ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ သတ္ေသာ ေယရႈကို သင္တို႕ရွာသည္ကို ငါသိ၏ ။ ဤအရပ္၌မရွိ။ မိန္႕ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထေျမာက္ေတာ္မူျပီ ။ အလ်င္အျမန္ သြား၍ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေတာ္ မူေႀကာင္းကို တပည့္ေတာ္တို႕အား ေျပာႀကေလာ့ ။ သင္တို႕သည္ ထိုျပည္၌ ေတြ႕ႀကရလိမ့္မည္ဟု ဆိုေလသတည္း။
( ဓမၼသင္စာ - ၂၇ l ၂၈ )
ဤသို႕ျဖင့္ ေယရႈ ကြယ္လြန္သြား ေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ သာသနာကား က်န္ရစ္ခဲ႕၏ ။ ဆင္းရဲသား ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕က ကြ်န္ပိုင္ရွင္ စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းျပီးလွ်င္ လူလူခ်င္း အခြင့္အေရး တန္းတူ ခံစားသင့္ေႀကာင္း ေဟာေျပာ လာႀကသည္ ။ ကြ်န္ပိုင္ရွင္ လူတန္းစားတို႕၏ အုပ္စိုးမႈ စနစ္ကိုလည္း ဆန္႕က်င္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္ႀကသည္ ။ ထိုအခါ အုပ္စိုးသူ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တို႕က ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕ကို ဖမ္းဆီး၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ႀက၏ ။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕၏ ေတာ္လွန္ေရး ဝါဒမွာ အႀကမ္းမဖက္ပဲ သည္းခံမႈ သက္သက္ျဖင့္ ဘုရားကိုတိုင္တည္ ဆုေတာင္းေရး ဝါဒျဖစ္သည္ ။ ထိုေႀကာင့္ အုပ္စိုးသူ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တို႕၏ ရက္စက္စြာ ဖိႏွိပ္ညွင္းဆဲမႈ ေအာက္တြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႕ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုးရံႈးခဲ႕ရ၏ ။ ရဟူဒီ ဂ်ဴးတို႕သည္ ဘာသာတရား၏ အဆံုးအမတြင္ သက္ဝင္ယံုႀကည္ ေနမႈေႀကာင့္ လြတ္လပ္ေသာ ဆင္းရဲသားမ်ားႏွင့္ ကြ်န္တို႕၏ အႀကားတြင္ ခရစ္ယာန္ သာသနာကား ေပ်ာက္ကြယ္၍ မသြားခဲ႕ေပ ။
ထို႕ေႀကာင့္ ေအဒီ ၁ ရာစုတြင္ ေရာမနိုင္ငံ၏ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း မွာ ကြ်န္တို႕သည္ သခင္တို႕က ဖိႏွိပ္ခဲ႕ေသာေႀကာင့္ အလုပ္အေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈ မရွိျဖစ္ရကား အာဏာမ်ား ဖီဆန္မႈတို႕ေႀကာင့္ ေရာမကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းသည္ ပိုမိုက်ဆင္း သြားခဲ႕သည္ ။ ကိုလိုနီ ေျမယာစနစ္ ျဖစ္ေသာ လာတီဖြန္ဒီယာ ေခၚ က်ယ္ဝန္းေသာ လယ္ယာေျမကြက္ ႀကီးမ်ားကို အစိတ္စိတ္ ခြဲေဝကာ ကြ်န္မ်ားအား လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေစ၏ ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ပိုင္ရွင္ စနစ္ႀကီး၏ ယိမ္းယိုင္လာျခင္းကို တားဆီး၍ မရနိုင္ရကား ေအဒီ ၁ ရာစုမွစ၍ ေရာမတို႕သည္ အက်ပိုင္းေခတ္သို႕ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္ရွိ လာခဲ႕ေပသည္ ။ ခရစ္ေပၚျပီး ေအဒီ ၃၁၁ ခုႏွစ္ ဂါလီရီယွစ္ ဘုရင္လက္ထက္၌ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ကိုးကြယ္မႈကို ေရာမအစိုးရက အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္သည္ ။ ေအဒီ ၃၂၃ ခုႏွစ္ ကြန္စတန္တိုင္ ဘုရင္ လက္ထက္၌ ခရစ္ယာန္ ဘာသာကို နိုင္ငံေတာ္၏ ဘာသာအျဖင့္ ျပ႒ာန္း အတည္ျပဳ လိုက္ႀကေႀကာင္း ေလ႔လာေတြ႕ရွိ ခ်က္မ်ားအား အတတ္ႏုိင္ဆံုး စံုလင္ ရွင္းလင္းေစရန္ ေရးသားတင္ျပ လုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။
ေရာမအင္ပါယာတြင္ ခရစ္ႏွစ္ ေအဒီ ၁၀၈ ခုႏွစ္၌ နန္းတက္ေသာ မာကုစ္ႀသရီလီယုစ္ လက္ထက္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ ပုဂံေခတ္၌ ျပဴေစာထီးမင္းက နိုင္ငံ၏ ေဘးရန္မ်ားကို ဖ်က္ဆီး တြန္းလွန္၍ နန္းတက္သည္ ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ပုဂံေခတ္တြင္ ေႀကာင္ဒူရစ္မင္း အုပ္စိုးေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသသည္ သီဟိုဠ္ကြ်န္းသို႕ သြား၍ ပိဋကတ္သံုးပါး မာဂဓ ဘာသာျဖင့္ ေရးကူးျပီးလွ်င္ သထံုျပည္သို႕ ေဆာင္ယူခဲ႕ေသာ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္ ။
Credit:original writer
ဗဟုသုတေက်းရြာ
credit : Knowledge Village KV
==============================
✤ ခရစ်ယာန်ဘာသာ သမိုင်းအကြောင်း ✤
-------------------------------------------------
အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ဗုဒ္ဓဂေါတမ မြတ်စွာဘုရား ပွင့်ချိန်အခါ၌ ကမ္ဘာ့အနောက် နိုင်ငံများတွင် ရောမနိုင်ငံသည် အလွန်စည်ကား ကြီးကျယ်လျက်ရှိလေသည် ။ ၎င်း ရောမမြို့သက် နှစ်ပေါင်း ၇၀၀ ရာခန့်တွင် ရောမသည် အင်ပါယာအားဖြင့် ကြီးကျယ်လှသည် ။ သို့သော် တိုင်းပြည်ကြီးကျယ် ခမ်းနားသလောက် အတွင်းရေးများ ရှုပ်ထွေးလျက်ရှိသည် ။ ရောမသည် နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ ခန့်မျှ ပြည်တွင်း ပြည်ပ စစ်မက်များ ပြိုင်ဆိုင်နေရသဖြင့် ပြည်တွင်း စီးပွားရေး ထိခိုက်ပြီး လူငယ် လူရွယ်နှင့် လူတော် လူကောင်းများ ဆုံးရှုံး ပျက်ဆီးရသည် ။ တောင်သူ လယ်သမား များနှင့် အလုပ်သမား အပေါင်းတို့မှာလည်း ကျွန်ခံရသည့် အခြေသို့ရောက်ကာ မြို့ကြီး ပြကြီးများမှာ မွဲတေလျက် ရှိကြသည် ။
မင်းမှုထမ်းများသည် စားဝတ်နေရေး ကျပ်တည်းမှုကြောင့် တံစိုး လက်ဆောင်များ စားကြကာ စာရိတ္တ ပျက်လျက်ရှိသည် ။ အဆိုးဆုံးမှာ ရောမလူမျိုးတို့၌ လူမှုဆက်ဆံရေး ကြမ်းတမ်းမှုသည် အခြားလူမျိုးတို့၌ ဒုက္ခရောက်၍ သွေးထွက် သံယိုမှုများ ဖြစ်သည့်အခါ စိန်းစိန်းကြည့်၍ သဘောကျကာ ကိုယ်ချင်းမစာ တက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူ အများမှာ ကုဋေနှင့် ချီလျက် လေးလံသော ကျောက်တုံးကြီး အောက်တွင် ပိတ်မိနေသော ပုရွတ်ဆိတ် သတ္တဝါများ သဖွယ် ရှိလေသည် ။ ရောမမြို့သက် နှစ်ပေါင်း ၇၅၃ နှစ်တွင် ဂျူးလီယက်ဆီဇာ သြဂတ်စတပ်ဘွဲ့ခံ အောက်တေးဗီယက် ဘုရင် ပဲလေတိုင် နန်းတော်ကြီးတွင် မင်းဧကရာဇ် စည်းစိမ်ကို ခံစားလျက်ရှိစဉ် ဘီစီ ၄ တွင် . . .
ဂျေရုဆလင်နှင့် ငါးမိုင် ဝေးသော ဘက်သလင်မြို့ တစ်ခုသော နွားတင်းကုတ် အတွင်း၌ လက်သမား အလုပ်ဖြင့် အသက်မွေးသော ဂျိုးဇက် ၏ ဇနီး မေရီဝမ်း မှ ယေရှု အမည်တွင်သော သားယောကျ်ား လေးတစ်ဦးကို ဖွားမြင်ခဲ့ပေသည် ။ လောကကြီး၏ ပြောင်းလဲမှု ဖြစ်ပျက်မှုများသည် ဆန်းကျယ်ရကား မကြာမီ ပဲလေတိုင် နန်းတော်ကြီးနှင့် နွားတင်းကုတ်တို့၏ ပြိုင်ပွဲသည် ပြင်းထန်စွာ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး နန်းတော်ကြီးအား ရေရှည်တွင် နွားတင်းကုတ်က အောင်ပွဲခံ သွားမည်ကို မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ တွေးတော၍ မသိရှိနိုင်ကြပါချေ ။ ရောမနိုင်ငံအတွင်း နေထိုင်သော အောက်တန်းစား ဆင်းရဲသားများသည် ရှေး ဘိုးဘေးဘီဘင်တို့ ကိုးကွယ်သော နတ်များကို ကိုးကွယ်ကြပြီး တစ်နှစ်တစ်ကြိမ် နတ်ကွန်းများသို့ သွားလေ့ရှိကြသည်။ ထိုအခါ နတ်ပွဲကြီးများ ကျင်းပ၍ အခမ်းအနားများနှင့် မြို့ကို လှည့်လည်မှုများ ပြုလုပ်သော်လည်း နှောက်ယှက် ဟန့်တားသူများ မရှိပဲ အားလုံးကြည့် နေကြလေ၏ ။
သို့သော် ရောမနိုင်ငံကြီးတွင် ဂျူပီတာ မီနာဖတ် နတ်ပကျွန်း စသည့်နတ်များကို ကိုးကွယ်ခြင်းသည် တိုင်းပြည် ထူထောင်စ ခေတ်က လုပ်ခဲ့သော အမှုဖြစ်၍ ယနေ့ခေတ်နှင့် မလျော်တော့ဟု ယူဆလာ ကြတော့သည် ။ ထို့ကြောင့် ရောမတို့သည် ဘာသာရေးဘက်တွင် အယူမသီး ကြတော့ပေ ။ သို့အတွက် အများအားဖြင့် မိမိတို့ ကြိုက်နှစ်သက်ရာ များကို လွတ်လပ်စွာ ကိုးကွယ်ကြသည် ။ ရောမပြည်ကြီးတွင် အီဂျစ် အာဖရိကနှင့် အာရှဒေသများမှ ရောက်လာကြသော နတ်ကွန်းများနှင့် ဘုရားကျောင်း အမျိုးမျိုး ပြည့်နှက်လျက် ရှိလေသည် ။ ယေရှုကို မွေးဖွားပြီးနောက် ယေရှု၏ မိသားစုများသည် ဂေလီလီနယ် နာဇရက်မြို့သို့ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်ကြသည် ။ အစ္စရေးဂျူးတို့က မေဆိုင်ရာ ဘုရားတစ်ဆူ ပွင့်မည်ဟု နိမိတ်ဖတ်ခဲ့ ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ ယေရှုက မိမိသည်ပင် မေဆိုင်ရာ ဖြစ်သည်ဟုဆို၏ ။ မေဆိုင်ရာဆိုသည်မှာ ဂရိဘာသာဖြင့် ခရစ်တော် တစ်နည်း ဘိသိတ် ခံယူသူဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည် ။
ခရစ်ယာန် ဘာသာသည် အစ္စရေးဂျူးတို့၏ တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်းနှင့် ရှေးဦးအစ္စရေး ဂျူးတို့၏ ဘာသာရေး အယူအဆများကို အခြေခံသည် ။ ရှေးဟောင်း ရဟူဒီ အစ္စရေးတို့၏ ဘာသာရေးဖြစ်စဉ် ဖေါ်ပြချက် များကိုပင် သမ္မာကျမ်းစာဟောင်း ဘိုင်ဘယ် အဖြစ် ခံယူကြသည် ။ သို့ရာတွင် ရဟူဒီ အစ္စရေးတို့က ယေရှုကို ဘုရားအဖြင့် အသိအမှတ် မပြုကြပေ ။ အစ္စရေး ဘုန်းကြီးများက ယေရှုကို မနှစ်မြို့ကြ ။ သို့သော် ရှင်ပေါလုခေါ် အစ္စရေး တစ်ဦးကမူ ရှေးဟောင်း အစ္စရေးဘာသာကို စွန့်၍ ခရစ်ယာန် သာသနာကို ဟောကြားခဲ့လေသည် ။ ယေရှုသည် သြဂတ်စတပ်ဘွဲ့ခံ အောက်တေးဗီးယက် ဘုရင်လက်ထက် အသက်သုံးဆယ် အရွယ်တွင် မကျန်းမာသော ဒုက္ခသည်များကို ရှာဖွေပြုစုရင်း တရားဓမ္မများကို ဟောကြား သာသနာပြုခဲ့သည် ။ ယေရှုက " ကမ္ဘာပေါ်တွင် တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားသာရှိသည် ။ ထိုဘုရားသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိသည် ။ ဘုရားသခင်သည် မေတ္တာတရား ကြီးမား၍ ဘုရားသခင် မျက်မှောက်ဝယ် ဆင်းရဲသူ ချမ်းသာသူ ဟူ၍ မရှိဘဲ မေတ္တာအရာတွင် အညီအမျှသာ ဖြစ်သည် ။
ရန်သူကို မေတ္တာထားရမည် ။ ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်းအောင် စောင့်ထိန်းရမည် ။ လူဟူသမျှကို အတန်းအစား မခွဲခြားဘဲ ညီရင်းအကိုကဲ့သို့ ချစ်ခင်ရမည်ဟု ဆို၏ " ။ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို လူတို့၏ အသည်းထဲ၌ ထူထောင်အံ့ ဟူသော ဆောင်ပုဒ်ကို လက်ကိုင်ပြု၍ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်တွင် သူ့ပစ္စည်း ငါ့ပစ္စည်း မရှိ အဆင့်အတန်း မခွဲခြား မာန်မာန မရှိဟု ဟောကြားသည် ။
မှတ်ချက် ။ ။
( ရောမအင်ပါရာ၌ ခရစ်တော် ပေါ်ပေါက်ချိန်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ၌ သရေခေတ္တရာခေတ် သုမုန္ဒရီမင်းက သာသနာသက္ကရာဇ် ၆၂၄ မှ ၆၂၂ ကိုဖြိုလိုက်ပြီးလျှင် အကြွင်း ၂ မှ စတင်ရေတွက်သော သရေခေတ္တရာ သက္ကရာဇ် ပေါ်ပေါက်ခဲ့၏ )
ဂျေရုဆလင်၌ ခရစ်ယာန်သာသနာ စတင်ပေါ်ပေါက် လာပြီးနောက် ရောမ နိုင်ငံသို့လည်း ခရစ်ယာန် သာသနာ ပျံ့သွားခဲ့သည် ။ ရောမလူမျိုးတို့သည် ဂရိလူမျိုးတို့ ကဲ့သို့ပင် နတ်ဘုရား များကိုသာ ကိုးကွယ်ခဲ့ ကြပြီး တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားကို မကိုးကွယ်ကြချေ ။ ( ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှတ်တမ်း - ပထမတွဲ စာမျက်နှာ - ၂၅၂ )
တစ်နေ့၌ နာဇရက်မြို့နေ လက်သမားဆရာ၏ သား ယေရှုသည် ရောမအစိုးရကို ပုန်ကန်ရန် လှုံ့ဆော်လျက် ရှိသည်ဟု ကောလဟာလ သတင်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့သည် ။ ရောမစုံထောက် တို့လည်း ချက်ချင်း သတင်းထွက်ပေါ် လာရာသို့ လိုက်လံ၍ စုံစမ်းရာ ၎င်း ယေရှု အမည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မှာ လူကောင်း သူကောင်း တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် အရေးယူရန် အကြောင်းမရှိဟု အထက်အာဏာပိုင် များထံသို့ အစီရင်ခံကြ၏ ။ သို့သော် ရဟူဒီ ဂျူး ယဇ်ပရောဟိက် လူကြီးများသည် ယေရှုအား ဂျူးကျွန်များနှင့် ဆင်းရဲသားများက ကြည်ညိုနေသည်ကို မလို မုန်းထားကာ ဖမ်းဆီးဖို့ရန် ကြံကြလေ၏ ။
တစ်နေ့တွင် ယဇ် ပရောဟိတ်မင်း ကရာဖ ၏တပည့် ၁၂ ယောက်တို့သည် ဓါးတုတ်တို့ ကိုင်ဆောင်ကာ ရောက်ရှိလာပြီး ယေရှုအား ဝိုင်းဝန်းဖမ်းဆီး ကြလေသည် ။ ထို့နောက် သူတို့ဆရာ ကရာဖ ထံ ခေါ်ဆောင်သွား၏ ။ ၎င်းနောက်တွင် ကရာဖက ယေရှုအား သတ်ရန် ကြိုးချည်နှောင်၍ နာဇရက် မြိုု့ဝန်မင်း ပုန္တိပိလတ် ထံသို့ ပို့ဆောင် အပ်နှင်းကြသည် ။ မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်က ယေရှုအား သင်သည် ယုဒရှင်ဘုရင် မှန်သလောဟု မေးလျှင် ယေရှုက မင်းကြီး မေးသည့်အတိုင်း မှန်သည်ဟု ပြောလေ၏ ။ ထိုအခါ၌ ယဇ်ပရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လူအကြီးအကဲတို့က ယေရှုအား ဝိုင်း၍ အပြစ်တင် ကြသော်လည်း ယေရှုက တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောပေ ။ ပိလတ်မင်းက . . .
သင့်အထက်၌ အဘယ်မျှလောက် သက်သေခံ ကြသည်ကို သင်မကြာားသလော ဟု မေးသော်လည်း စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောသည်ကို ပိလတ် အံ့သြမိလေသည် ။ ထိုပွဲ၌ မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်သည် အကျဉ်းထားသော သူတို့တွင် လူအများတို့ အလိုရှိသော လူတစ်ယောက်ကို လွှတ်ပေးရမြဲ ထုံးစံရှိသည် ။ ထိုအခါ အကျဉ်းထားသော သူတို့ထဲ၌ ဗာရမ္ပ အမည်ရှိ ကျော်ဇောသူ တစ်ယောက်ရှိ၏ ။ လူအများ စည်းဝေးမိကြလျှင် ပိလတ်မင်းက သင်တို့သည် ဗာရမ္ပနှင့် ယေရှုကို အဘယ်သူအား လွှတ်ပေးစေ ချင်သနည်းဟု မေးလေ၏ ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ပိလတ်မင်းသည် ထိုသူတို့က မနာလိုသော စိတ်နှင့် ယေရှုကို ဖမ်းဆီး အပ်နှံကြောင်း သိသဖြင့် မေးမြန်းခြင်း ဖြစ်သည် ။
ထိုမှတစ်ပါး တရားပလ္လင်ပေါ်ထိုင်စဉ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ၎င်းခင်ပွန်း ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကိုလွှတ်၍ ထိုဖြောင့်မတ်သောသူကို အဘယ်သို့မျှ မပြုပါနှင့် ။ ယနေ့ပင် ကျွန်မသည် ထိုသူကြောင့် အိပ်မက်ပြင်းစွာ ခံစားရပြီဟု မှာလိုက်၏ ။
ထိုအခါ လူစုလူဝေးတို့သည် ဗာရမ္ပကို လွှတ်ပေးရန် တောင်းဆိုကြ၍ ယေရှုကို သတ်ရန် ဇ်ပရောဟိတ်အကြီးအကဲတို့နှင့် လူအကြီးအကဲတို့အားလည်းကောင်း အခြာစလူများကိုလည်းကောင်း တိုက်သွန်းသွေးဆောင်ကြလေသည် ။ ထိုကြောင့် မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်က ဤသူနှစ်ယောက်တို့တွင် ဘယ်သူ့ကို သတ်စေချင်သနည်းဟု ထပ်မံမေးသောအခါ ဗာရမ္ပကိုလွှတ်စေချင်ပါသည် ဟု လျှောက်ကြသည်ဆို၏ ။ ပိလတ်လည်း သို့ဖြစ်၍ ခရစ်ဟုခေါ်သော ယေရှုကို အဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်းဟု ထပ်မေးပြန်သော် လူအပေါင်းတို့က ထိုသူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံရပါစေလော့ဟု ဆိုကြသည် ။
ပိလတ်သည် အဘယ်ကြောင့်နည်း အဘယ်အမှုကို ပြုသနည်းဟု မေးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံရပါစေဟုသာ ထပ်၍ အော်ကြသည် ။ ထို့နောက် ပိလတ်သည် လူအများပင် ရှုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်လာသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ဗာရမ္ဗကို လူအများ အရှေ့၌လွှတ်၍ ယေရှုကိုကား သတ်ရန် အပ်လိုက်လေသည် ။ သတ်ရန်နေရာ သို့ရောက်လျှင် ယေရှုကို လက်ဝါးကပ် တိုင်မှာ ရိုက်ထားပြီး ၎င်း ဘေးနှစ်ဘက်တွင် ဓါးပြ တစ်ယောက်ဆီကို လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ ကပ်ထားသည် ဆို၏ ။ ယေရှု သေသောအခါ ဗိမာန်တော်၏ ကန့်လန့်ကာသည် အထက်စွန်းမှ အောက်စွန်းသို့ တိုင် တွဲကျ၍ မြေကြီးလည်း လှုပ်၏ ။ ကျောက်များတို့သည်လည်း ကွဲပြားကြ၏ ။ ထို့နောက် သင်္ခ ျိုင်းတို့သည် ပွင့်လှစ်သဖြင့် ကျိန်းစက်လျက်ရှိသော သန့်ရှင်းသူတို့၏ အလောင်းများစွာ တို့သည် ထကြ၍ ကိုယ်တော် ရှင်ပြန် ထမြောက်တော် မူသည့်နောက် ထိုသူတို့သည် သင်္ချိုင်းအတွင်းမှ ထွက်၍ သန့်ရှင်းသော မြို့ထဲသို့ ဝင်ကြပြီးလျှင် လူများစွာတို့အား ထင်ရှားစွာ ပြကြသည်ဆို၏ ။
ယေရှုကိုစောင့်သော တပ်သားတို့မှာလည်း မြေကြီးလှုပ်ခြင်း စသည်တို့ကိုမြင်သဖြင့် အလွန်ထိတ်လန့် ကြ၍ စင်စစ် ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏ သားတော် မှန်ပေ၏ဟု ဆိုကြ၏ ။ ယေရှုသေပြီး ညအချိန် ရောက်သောအခါ မသဲမြို့သား ယောသပ်သူဌေးသည် ယေရှု၏ တပည့်ဖြစ်သူနှင့် မြို့ဝန် ပိလတ်ထံသွား၍ ယေရှု အလောင်းတော်ကို တောင်း၏ ။ ပိလတ်က ခွင့်ပြုသဖြင့် ယေရှုအလောင်းကို ကျောက်တွင် ထွင်းထားသော မိမိသင်္ချိုင်း သစ်ပင်ထဲ၌ ထား၏ ။ ကြီးစွာသော ကျောက်တုံးကြီးကိုလည်း တွင်းဝမှာ ပိတ်ပြီးမှ သွားလေ၏ ။ နောက်နေ့တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးနှင့် ဖာရီရှုတို့သည် ပိလတ်မင်းထံ သွား၍ ယေရှုက ငါသည် ၃ ရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်မည်ဟု မသေမီ ပြောသည်ကို မှတ်မိပါသည် ။ ထို့ကြောင့် သူ့တပည်းတို့သည် သေခြင်းမှ ထမြောက်တော် မူပြီဟု လူအပေါင်းတို့အား ပြောဆိုကြသော် ရှေ့အမှားထက် နောက်အမှားက သာ၍ကြီးမည်ဟု စိုးရိမ်ရသဖြင့် သင်္ချိုင်းအတွင်းသို့ သုံးရက်မြောက်အောင် လုံခြုံစွာ စောင့်ခွင့်ပြုပါဟု လျှောက်၏ ။
ပိလတ်က သင်တို့၌ လူစောင့် တစ်တပ်ရှိ၏ ။ သွားကြ ။ တက်နိုင်သမျှအတိုင်း လုံခြုံစွာ စောင့်စေဟု ဆိုသဖြင့် ထိုလူတို့လည်း သွား၍ ကျောက်ကို တံဆိပ် ခပ်ပြီးလျှင် စောင့်ထားလျက် သင်္ချိုင်းတွင်းတော်ကို လုံခြုံစွာ ပြုကြသည်ဆို၏ ။ ယေရှုကို သတ်သည်မှာ ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏ ။ ထိုဥပုသ်နေ့ နောက် ၇ ရက် မြောက်သည့်နေ့တွင် ပထမနေ့ရက် မိုးလင်းအံ့ ဆဲဆဲတွင် မာဂဒါလမာရိနှင့် အခြားသော မာရိသည် သင်္ချိုင်းတော်ကို အကြည့်သွားကြသည် ။ ထိုအခါ မြေကြီးသည် ပြင်းစွာလှုပ်လေ၏ ။ အကြောင်းမူကား ထာဝရ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်သည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းလာ၍ တွင်းဝ၌ ပိတ်ထားသော ကျောက်ကို လှိမ့်လှန်ပြီးလျှင် ထိုကျောက်ပေါ်၌ ထိုင်နေ၏ ။ သူ၏မျက်နှာသည် လျှပ်စစ်ကဲ့သို့ ထင်ရ၏ ။ အဝတ်သည်လည်း မိုးပွင့်ကဲ့သို့ ဖြူ၏ ။ လူစောင့်တို့သည် ကောင်းကင်တမန်ကို ကြောက်သဖြင့် တုန်လှုပ်၍ သေမတက် ဖြစ်ကြကုန်၏ ။ ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်က ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိကြနှင့် ။ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သတ်သော ယေရှုကို သင်တို့ရှာသည်ကို ငါသိ၏ ။ ဤအရပ်၌မရှိ။ မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း ထမြောက်တော်မူပြီ ။ အလျင်အမြန် သွား၍ သေခြင်းမှ ထမြောက်တော် မူကြောင်းကို တပည့်တော်တို့အား ပြောကြလော့ ။ သင်တို့သည် ထိုပြည်၌ တွေ့ကြရလိမ့်မည်ဟု ဆိုလေသတည်း။
( ဓမ္မသင်စာ - ၂၇ l ၂၈ )
ဤသို့ဖြင့် ယေရှု ကွယ်လွန်သွား သော်လည်း ခရစ်ယာန် သာသနာကား ကျန်ရစ်ခဲ့၏ ။ ဆင်းရဲသား ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့က ကျွန်ပိုင်ရှင် စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းပြီးလျှင် လူလူချင်း အခွင့်အရေး တန်းတူ ခံစားသင့်ကြောင်း ဟောပြော လာကြသည် ။ ကျွန်ပိုင်ရှင် လူတန်းစားတို့၏ အုပ်စိုးမှု စနစ်ကိုလည်း ဆန့်ကျင်ရန် လှုံ့ဆော်ကြသည် ။ ထိုအခါ အုပ်စိုးသူ ကျွန်ပိုင်ရှင်တို့က ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့ကို ဖမ်းဆီး၍ အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ကြ၏ ။ ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့၏ တော်လှန်ရေး ဝါဒမှာ အကြမ်းမဖက်ပဲ သည်းခံမှု သက်သက်ဖြင့် ဘုရားကိုတိုင်တည် ဆုတောင်းရေး ဝါဒဖြစ်သည် ။ ထိုကြောင့် အုပ်စိုးသူ ကျွန်ပိုင်ရှင်တို့၏ ရက်စက်စွာ ဖိနှိပ်ညှင်းဆဲမှု အောက်တွင် ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့ အသက်ပေါင်းများစွာ ဆုံးရှုံးခဲ့ရ၏ ။ ရဟူဒီ ဂျူးတို့သည် ဘာသာတရား၏ အဆုံးအမတွင် သက်ဝင်ယုံကြည် နေမှုကြောင့် လွတ်လပ်သော ဆင်းရဲသားများနှင့် ကျွန်တို့၏ အကြားတွင် ခရစ်ယာန် သာသနာကား ပျောက်ကွယ်၍ မသွားခဲ့ပေ ။
ထို့ကြောင့် အေဒီ ၁ ရာစုတွင် ရောမနိုင်ငံ၏ ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်း မှာ ကျွန်တို့သည် သခင်တို့က ဖိနှိပ်ခဲ့သောကြောင့် အလုပ်အပေါ် စိတ်ဝင်စားမှု မရှိဖြစ်ရကား အာဏာများ ဖီဆန်မှုတို့ကြောင့် ရောမကုန်ထုတ် လုပ်ငန်းသည် ပိုမိုကျဆင်း သွားခဲ့သည် ။ ကိုလိုနီ မြေယာစနစ် ဖြစ်သော လာတီဖွန်ဒီယာ ခေါ် ကျယ်ဝန်းသော လယ်ယာမြေကွက် ကြီးများကို အစိတ်စိတ် ခွဲဝေကာ ကျွန်များအား လုပ်ကိုင် စားသောက်စေ၏ ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကျွန်ပိုင်ရှင် စနစ်ကြီး၏ ယိမ်းယိုင်လာခြင်းကို တားဆီး၍ မရနိုင်ရကား အေဒီ ၁ ရာစုမှစ၍ ရောမတို့သည် အကျပိုင်းခေတ်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိ လာခဲ့ပေသည် ။ ခရစ်ပေါ်ပြီး အေဒီ ၃၁၁ ခုနှစ် ဂါလီရီယှစ် ဘုရင်လက်ထက်၌ ခရစ်ယာန်ဘာသာ ကိုးကွယ်မှုကို ရောမအစိုးရက အသိအမှတ် ပြုလိုက်သည် ။ အေဒီ ၃၂၃ ခုနှစ် ကွန်စတန်တိုင် ဘုရင် လက်ထက်၌ ခရစ်ယာန် ဘာသာကို နိုင်ငံတော်၏ ဘာသာအဖြင့် ပြဋ္ဌာန်း အတည်ပြု လိုက်ကြကြောင်း လေ့လာတွေ့ရှိ ချက်များအား အတတ်နိုင်ဆုံး စုံလင် ရှင်းလင်းစေရန် ရေးသားတင်ပြ လိုက်ပါတယ်ခင်ဗျာ ။
မှတ်ချက် ။ ။
ရောမအင်ပါယာတွင် ခရစ်နှစ် အေဒီ ၁၀၈ ခုနှစ်၌ နန်းတက်သော မာကုစ်သြရီလီယုစ် လက်ထက်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ ပုဂံခေတ်၌ ပြူစောထီးမင်းက နိုင်ငံ၏ ဘေးရန်များကို ဖျက်ဆီး တွန်းလှန်၍ နန်းတက်သည် ။ မြန်မာနိုင်ငံ ပုဂံခေတ်တွင် ကြောင်ဒူရစ်မင်း အုပ်စိုးသော အချိန်ဖြစ်သည် ။ ထိုအချိန်တွင် ရှင်မဟာ ဗုဒ္ဓဃောသသည် သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့ သွား၍ ပိဋကတ်သုံးပါး မာဂဓ ဘာသာဖြင့် ရေးကူးပြီးလျှင် သထုံပြည်သို့ ဆောင်ယူခဲ့သော အချိန်ကာလဖြစ်သည် ။
မင်းမှုထမ်းများသည် စားဝတ်နေရေး ကျပ်တည်းမှုကြောင့် တံစိုး လက်ဆောင်များ စားကြကာ စာရိတ္တ ပျက်လျက်ရှိသည် ။ အဆိုးဆုံးမှာ ရောမလူမျိုးတို့၌ လူမှုဆက်ဆံရေး ကြမ်းတမ်းမှုသည် အခြားလူမျိုးတို့၌ ဒုက္ခရောက်၍ သွေးထွက် သံယိုမှုများ ဖြစ်သည့်အခါ စိန်းစိန်းကြည့်၍ သဘောကျကာ ကိုယ်ချင်းမစာ တက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူ အများမှာ ကုဋေနှင့် ချီလျက် လေးလံသော ကျောက်တုံးကြီး အောက်တွင် ပိတ်မိနေသော ပုရွတ်ဆိတ် သတ္တဝါများ သဖွယ် ရှိလေသည် ။ ရောမမြို့သက် နှစ်ပေါင်း ၇၅၃ နှစ်တွင် ဂျူးလီယက်ဆီဇာ သြဂတ်စတပ်ဘွဲ့ခံ အောက်တေးဗီယက် ဘုရင် ပဲလေတိုင် နန်းတော်ကြီးတွင် မင်းဧကရာဇ် စည်းစိမ်ကို ခံစားလျက်ရှိစဉ် ဘီစီ ၄ တွင် . . .
ဂျေရုဆလင်နှင့် ငါးမိုင် ဝေးသော ဘက်သလင်မြို့ တစ်ခုသော နွားတင်းကုတ် အတွင်း၌ လက်သမား အလုပ်ဖြင့် အသက်မွေးသော ဂျိုးဇက် ၏ ဇနီး မေရီဝမ်း မှ ယေရှု အမည်တွင်သော သားယောကျ်ား လေးတစ်ဦးကို ဖွားမြင်ခဲ့ပေသည် ။ လောကကြီး၏ ပြောင်းလဲမှု ဖြစ်ပျက်မှုများသည် ဆန်းကျယ်ရကား မကြာမီ ပဲလေတိုင် နန်းတော်ကြီးနှင့် နွားတင်းကုတ်တို့၏ ပြိုင်ပွဲသည် ပြင်းထန်စွာ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး နန်းတော်ကြီးအား ရေရှည်တွင် နွားတင်းကုတ်က အောင်ပွဲခံ သွားမည်ကို မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ တွေးတော၍ မသိရှိနိုင်ကြပါချေ ။ ရောမနိုင်ငံအတွင်း နေထိုင်သော အောက်တန်းစား ဆင်းရဲသားများသည် ရှေး ဘိုးဘေးဘီဘင်တို့ ကိုးကွယ်သော နတ်များကို ကိုးကွယ်ကြပြီး တစ်နှစ်တစ်ကြိမ် နတ်ကွန်းများသို့ သွားလေ့ရှိကြသည်။ ထိုအခါ နတ်ပွဲကြီးများ ကျင်းပ၍ အခမ်းအနားများနှင့် မြို့ကို လှည့်လည်မှုများ ပြုလုပ်သော်လည်း နှောက်ယှက် ဟန့်တားသူများ မရှိပဲ အားလုံးကြည့် နေကြလေ၏ ။
သို့သော် ရောမနိုင်ငံကြီးတွင် ဂျူပီတာ မီနာဖတ် နတ်ပကျွန်း စသည့်နတ်များကို ကိုးကွယ်ခြင်းသည် တိုင်းပြည် ထူထောင်စ ခေတ်က လုပ်ခဲ့သော အမှုဖြစ်၍ ယနေ့ခေတ်နှင့် မလျော်တော့ဟု ယူဆလာ ကြတော့သည် ။ ထို့ကြောင့် ရောမတို့သည် ဘာသာရေးဘက်တွင် အယူမသီး ကြတော့ပေ ။ သို့အတွက် အများအားဖြင့် မိမိတို့ ကြိုက်နှစ်သက်ရာ များကို လွတ်လပ်စွာ ကိုးကွယ်ကြသည် ။ ရောမပြည်ကြီးတွင် အီဂျစ် အာဖရိကနှင့် အာရှဒေသများမှ ရောက်လာကြသော နတ်ကွန်းများနှင့် ဘုရားကျောင်း အမျိုးမျိုး ပြည့်နှက်လျက် ရှိလေသည် ။ ယေရှုကို မွေးဖွားပြီးနောက် ယေရှု၏ မိသားစုများသည် ဂေလီလီနယ် နာဇရက်မြို့သို့ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်ကြသည် ။ အစ္စရေးဂျူးတို့က မေဆိုင်ရာ ဘုရားတစ်ဆူ ပွင့်မည်ဟု နိမိတ်ဖတ်ခဲ့ ခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ ယေရှုက မိမိသည်ပင် မေဆိုင်ရာ ဖြစ်သည်ဟုဆို၏ ။ မေဆိုင်ရာဆိုသည်မှာ ဂရိဘာသာဖြင့် ခရစ်တော် တစ်နည်း ဘိသိတ် ခံယူသူဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည် ။
ခရစ်ယာန် ဘာသာသည် အစ္စရေးဂျူးတို့၏ တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်းနှင့် ရှေးဦးအစ္စရေး ဂျူးတို့၏ ဘာသာရေး အယူအဆများကို အခြေခံသည် ။ ရှေးဟောင်း ရဟူဒီ အစ္စရေးတို့၏ ဘာသာရေးဖြစ်စဉ် ဖေါ်ပြချက် များကိုပင် သမ္မာကျမ်းစာဟောင်း ဘိုင်ဘယ် အဖြစ် ခံယူကြသည် ။ သို့ရာတွင် ရဟူဒီ အစ္စရေးတို့က ယေရှုကို ဘုရားအဖြင့် အသိအမှတ် မပြုကြပေ ။ အစ္စရေး ဘုန်းကြီးများက ယေရှုကို မနှစ်မြို့ကြ ။ သို့သော် ရှင်ပေါလုခေါ် အစ္စရေး တစ်ဦးကမူ ရှေးဟောင်း အစ္စရေးဘာသာကို စွန့်၍ ခရစ်ယာန် သာသနာကို ဟောကြားခဲ့လေသည် ။ ယေရှုသည် သြဂတ်စတပ်ဘွဲ့ခံ အောက်တေးဗီးယက် ဘုရင်လက်ထက် အသက်သုံးဆယ် အရွယ်တွင် မကျန်းမာသော ဒုက္ခသည်များကို ရှာဖွေပြုစုရင်း တရားဓမ္မများကို ဟောကြား သာသနာပြုခဲ့သည် ။ ယေရှုက " ကမ္ဘာပေါ်တွင် တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားသာရှိသည် ။ ထိုဘုရားသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိသည် ။ ဘုရားသခင်သည် မေတ္တာတရား ကြီးမား၍ ဘုရားသခင် မျက်မှောက်ဝယ် ဆင်းရဲသူ ချမ်းသာသူ ဟူ၍ မရှိဘဲ မေတ္တာအရာတွင် အညီအမျှသာ ဖြစ်သည် ။
ရန်သူကို မေတ္တာထားရမည် ။ ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်းအောင် စောင့်ထိန်းရမည် ။ လူဟူသမျှကို အတန်းအစား မခွဲခြားဘဲ ညီရင်းအကိုကဲ့သို့ ချစ်ခင်ရမည်ဟု ဆို၏ " ။ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို လူတို့၏ အသည်းထဲ၌ ထူထောင်အံ့ ဟူသော ဆောင်ပုဒ်ကို လက်ကိုင်ပြု၍ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်တွင် သူ့ပစ္စည်း ငါ့ပစ္စည်း မရှိ အဆင့်အတန်း မခွဲခြား မာန်မာန မရှိဟု ဟောကြားသည် ။
မှတ်ချက် ။ ။
( ရောမအင်ပါရာ၌ ခရစ်တော် ပေါ်ပေါက်ချိန်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ၌ သရေခေတ္တရာခေတ် သုမုန္ဒရီမင်းက သာသနာသက္ကရာဇ် ၆၂၄ မှ ၆၂၂ ကိုဖြိုလိုက်ပြီးလျှင် အကြွင်း ၂ မှ စတင်ရေတွက်သော သရေခေတ္တရာ သက္ကရာဇ် ပေါ်ပေါက်ခဲ့၏ )
ဂျေရုဆလင်၌ ခရစ်ယာန်သာသနာ စတင်ပေါ်ပေါက် လာပြီးနောက် ရောမ နိုင်ငံသို့လည်း ခရစ်ယာန် သာသနာ ပျံ့သွားခဲ့သည် ။ ရောမလူမျိုးတို့သည် ဂရိလူမျိုးတို့ ကဲ့သို့ပင် နတ်ဘုရား များကိုသာ ကိုးကွယ်ခဲ့ ကြပြီး တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားကို မကိုးကွယ်ကြချေ ။ ( ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှတ်တမ်း - ပထမတွဲ စာမျက်နှာ - ၂၅၂ )
တစ်နေ့၌ နာဇရက်မြို့နေ လက်သမားဆရာ၏ သား ယေရှုသည် ရောမအစိုးရကို ပုန်ကန်ရန် လှုံ့ဆော်လျက် ရှိသည်ဟု ကောလဟာလ သတင်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့သည် ။ ရောမစုံထောက် တို့လည်း ချက်ချင်း သတင်းထွက်ပေါ် လာရာသို့ လိုက်လံ၍ စုံစမ်းရာ ၎င်း ယေရှု အမည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မှာ လူကောင်း သူကောင်း တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် အရေးယူရန် အကြောင်းမရှိဟု အထက်အာဏာပိုင် များထံသို့ အစီရင်ခံကြ၏ ။ သို့သော် ရဟူဒီ ဂျူး ယဇ်ပရောဟိက် လူကြီးများသည် ယေရှုအား ဂျူးကျွန်များနှင့် ဆင်းရဲသားများက ကြည်ညိုနေသည်ကို မလို မုန်းထားကာ ဖမ်းဆီးဖို့ရန် ကြံကြလေ၏ ။
တစ်နေ့တွင် ယဇ် ပရောဟိတ်မင်း ကရာဖ ၏တပည့် ၁၂ ယောက်တို့သည် ဓါးတုတ်တို့ ကိုင်ဆောင်ကာ ရောက်ရှိလာပြီး ယေရှုအား ဝိုင်းဝန်းဖမ်းဆီး ကြလေသည် ။ ထို့နောက် သူတို့ဆရာ ကရာဖ ထံ ခေါ်ဆောင်သွား၏ ။ ၎င်းနောက်တွင် ကရာဖက ယေရှုအား သတ်ရန် ကြိုးချည်နှောင်၍ နာဇရက် မြိုု့ဝန်မင်း ပုန္တိပိလတ် ထံသို့ ပို့ဆောင် အပ်နှင်းကြသည် ။ မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်က ယေရှုအား သင်သည် ယုဒရှင်ဘုရင် မှန်သလောဟု မေးလျှင် ယေရှုက မင်းကြီး မေးသည့်အတိုင်း မှန်သည်ဟု ပြောလေ၏ ။ ထိုအခါ၌ ယဇ်ပရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လူအကြီးအကဲတို့က ယေရှုအား ဝိုင်း၍ အပြစ်တင် ကြသော်လည်း ယေရှုက တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောပေ ။ ပိလတ်မင်းက . . .
သင့်အထက်၌ အဘယ်မျှလောက် သက်သေခံ ကြသည်ကို သင်မကြာားသလော ဟု မေးသော်လည်း စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောသည်ကို ပိလတ် အံ့သြမိလေသည် ။ ထိုပွဲ၌ မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်သည် အကျဉ်းထားသော သူတို့တွင် လူအများတို့ အလိုရှိသော လူတစ်ယောက်ကို လွှတ်ပေးရမြဲ ထုံးစံရှိသည် ။ ထိုအခါ အကျဉ်းထားသော သူတို့ထဲ၌ ဗာရမ္ပ အမည်ရှိ ကျော်ဇောသူ တစ်ယောက်ရှိ၏ ။ လူအများ စည်းဝေးမိကြလျှင် ပိလတ်မင်းက သင်တို့သည် ဗာရမ္ပနှင့် ယေရှုကို အဘယ်သူအား လွှတ်ပေးစေ ချင်သနည်းဟု မေးလေ၏ ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ပိလတ်မင်းသည် ထိုသူတို့က မနာလိုသော စိတ်နှင့် ယေရှုကို ဖမ်းဆီး အပ်နှံကြောင်း သိသဖြင့် မေးမြန်းခြင်း ဖြစ်သည် ။
ထိုမှတစ်ပါး တရားပလ္လင်ပေါ်ထိုင်စဉ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ၎င်းခင်ပွန်း ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကိုလွှတ်၍ ထိုဖြောင့်မတ်သောသူကို အဘယ်သို့မျှ မပြုပါနှင့် ။ ယနေ့ပင် ကျွန်မသည် ထိုသူကြောင့် အိပ်မက်ပြင်းစွာ ခံစားရပြီဟု မှာလိုက်၏ ။
ထိုအခါ လူစုလူဝေးတို့သည် ဗာရမ္ပကို လွှတ်ပေးရန် တောင်းဆိုကြ၍ ယေရှုကို သတ်ရန် ဇ်ပရောဟိတ်အကြီးအကဲတို့နှင့် လူအကြီးအကဲတို့အားလည်းကောင်း အခြာစလူများကိုလည်းကောင်း တိုက်သွန်းသွေးဆောင်ကြလေသည် ။ ထိုကြောင့် မြို့ဝန်မင်း ပိလတ်က ဤသူနှစ်ယောက်တို့တွင် ဘယ်သူ့ကို သတ်စေချင်သနည်းဟု ထပ်မံမေးသောအခါ ဗာရမ္ပကိုလွှတ်စေချင်ပါသည် ဟု လျှောက်ကြသည်ဆို၏ ။ ပိလတ်လည်း သို့ဖြစ်၍ ခရစ်ဟုခေါ်သော ယေရှုကို အဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်းဟု ထပ်မေးပြန်သော် လူအပေါင်းတို့က ထိုသူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံရပါစေလော့ဟု ဆိုကြသည် ။
ပိလတ်သည် အဘယ်ကြောင့်နည်း အဘယ်အမှုကို ပြုသနည်းဟု မေးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံရပါစေဟုသာ ထပ်၍ အော်ကြသည် ။ ထို့နောက် ပိလတ်သည် လူအများပင် ရှုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်လာသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ဗာရမ္ဗကို လူအများ အရှေ့၌လွှတ်၍ ယေရှုကိုကား သတ်ရန် အပ်လိုက်လေသည် ။ သတ်ရန်နေရာ သို့ရောက်လျှင် ယေရှုကို လက်ဝါးကပ် တိုင်မှာ ရိုက်ထားပြီး ၎င်း ဘေးနှစ်ဘက်တွင် ဓါးပြ တစ်ယောက်ဆီကို လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ ကပ်ထားသည် ဆို၏ ။ ယေရှု သေသောအခါ ဗိမာန်တော်၏ ကန့်လန့်ကာသည် အထက်စွန်းမှ အောက်စွန်းသို့ တိုင် တွဲကျ၍ မြေကြီးလည်း လှုပ်၏ ။ ကျောက်များတို့သည်လည်း ကွဲပြားကြ၏ ။ ထို့နောက် သင်္ခ ျိုင်းတို့သည် ပွင့်လှစ်သဖြင့် ကျိန်းစက်လျက်ရှိသော သန့်ရှင်းသူတို့၏ အလောင်းများစွာ တို့သည် ထကြ၍ ကိုယ်တော် ရှင်ပြန် ထမြောက်တော် မူသည့်နောက် ထိုသူတို့သည် သင်္ချိုင်းအတွင်းမှ ထွက်၍ သန့်ရှင်းသော မြို့ထဲသို့ ဝင်ကြပြီးလျှင် လူများစွာတို့အား ထင်ရှားစွာ ပြကြသည်ဆို၏ ။
ယေရှုကိုစောင့်သော တပ်သားတို့မှာလည်း မြေကြီးလှုပ်ခြင်း စသည်တို့ကိုမြင်သဖြင့် အလွန်ထိတ်လန့် ကြ၍ စင်စစ် ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏ သားတော် မှန်ပေ၏ဟု ဆိုကြ၏ ။ ယေရှုသေပြီး ညအချိန် ရောက်သောအခါ မသဲမြို့သား ယောသပ်သူဌေးသည် ယေရှု၏ တပည့်ဖြစ်သူနှင့် မြို့ဝန် ပိလတ်ထံသွား၍ ယေရှု အလောင်းတော်ကို တောင်း၏ ။ ပိလတ်က ခွင့်ပြုသဖြင့် ယေရှုအလောင်းကို ကျောက်တွင် ထွင်းထားသော မိမိသင်္ချိုင်း သစ်ပင်ထဲ၌ ထား၏ ။ ကြီးစွာသော ကျောက်တုံးကြီးကိုလည်း တွင်းဝမှာ ပိတ်ပြီးမှ သွားလေ၏ ။ နောက်နေ့တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးနှင့် ဖာရီရှုတို့သည် ပိလတ်မင်းထံ သွား၍ ယေရှုက ငါသည် ၃ ရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်မည်ဟု မသေမီ ပြောသည်ကို မှတ်မိပါသည် ။ ထို့ကြောင့် သူ့တပည်းတို့သည် သေခြင်းမှ ထမြောက်တော် မူပြီဟု လူအပေါင်းတို့အား ပြောဆိုကြသော် ရှေ့အမှားထက် နောက်အမှားက သာ၍ကြီးမည်ဟု စိုးရိမ်ရသဖြင့် သင်္ချိုင်းအတွင်းသို့ သုံးရက်မြောက်အောင် လုံခြုံစွာ စောင့်ခွင့်ပြုပါဟု လျှောက်၏ ။
ပိလတ်က သင်တို့၌ လူစောင့် တစ်တပ်ရှိ၏ ။ သွားကြ ။ တက်နိုင်သမျှအတိုင်း လုံခြုံစွာ စောင့်စေဟု ဆိုသဖြင့် ထိုလူတို့လည်း သွား၍ ကျောက်ကို တံဆိပ် ခပ်ပြီးလျှင် စောင့်ထားလျက် သင်္ချိုင်းတွင်းတော်ကို လုံခြုံစွာ ပြုကြသည်ဆို၏ ။ ယေရှုကို သတ်သည်မှာ ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏ ။ ထိုဥပုသ်နေ့ နောက် ၇ ရက် မြောက်သည့်နေ့တွင် ပထမနေ့ရက် မိုးလင်းအံ့ ဆဲဆဲတွင် မာဂဒါလမာရိနှင့် အခြားသော မာရိသည် သင်္ချိုင်းတော်ကို အကြည့်သွားကြသည် ။ ထိုအခါ မြေကြီးသည် ပြင်းစွာလှုပ်လေ၏ ။ အကြောင်းမူကား ထာဝရ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်သည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဆင်းလာ၍ တွင်းဝ၌ ပိတ်ထားသော ကျောက်ကို လှိမ့်လှန်ပြီးလျှင် ထိုကျောက်ပေါ်၌ ထိုင်နေ၏ ။ သူ၏မျက်နှာသည် လျှပ်စစ်ကဲ့သို့ ထင်ရ၏ ။ အဝတ်သည်လည်း မိုးပွင့်ကဲ့သို့ ဖြူ၏ ။ လူစောင့်တို့သည် ကောင်းကင်တမန်ကို ကြောက်သဖြင့် တုန်လှုပ်၍ သေမတက် ဖြစ်ကြကုန်၏ ။ ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်က ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိကြနှင့် ။ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သတ်သော ယေရှုကို သင်တို့ရှာသည်ကို ငါသိ၏ ။ ဤအရပ်၌မရှိ။ မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း ထမြောက်တော်မူပြီ ။ အလျင်အမြန် သွား၍ သေခြင်းမှ ထမြောက်တော် မူကြောင်းကို တပည့်တော်တို့အား ပြောကြလော့ ။ သင်တို့သည် ထိုပြည်၌ တွေ့ကြရလိမ့်မည်ဟု ဆိုလေသတည်း။
( ဓမ္မသင်စာ - ၂၇ l ၂၈ )
ဤသို့ဖြင့် ယေရှု ကွယ်လွန်သွား သော်လည်း ခရစ်ယာန် သာသနာကား ကျန်ရစ်ခဲ့၏ ။ ဆင်းရဲသား ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့က ကျွန်ပိုင်ရှင် စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းပြီးလျှင် လူလူချင်း အခွင့်အရေး တန်းတူ ခံစားသင့်ကြောင်း ဟောပြော လာကြသည် ။ ကျွန်ပိုင်ရှင် လူတန်းစားတို့၏ အုပ်စိုးမှု စနစ်ကိုလည်း ဆန့်ကျင်ရန် လှုံ့ဆော်ကြသည် ။ ထိုအခါ အုပ်စိုးသူ ကျွန်ပိုင်ရှင်တို့က ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့ကို ဖမ်းဆီး၍ အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ကြ၏ ။ ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့၏ တော်လှန်ရေး ဝါဒမှာ အကြမ်းမဖက်ပဲ သည်းခံမှု သက်သက်ဖြင့် ဘုရားကိုတိုင်တည် ဆုတောင်းရေး ဝါဒဖြစ်သည် ။ ထိုကြောင့် အုပ်စိုးသူ ကျွန်ပိုင်ရှင်တို့၏ ရက်စက်စွာ ဖိနှိပ်ညှင်းဆဲမှု အောက်တွင် ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင်တို့ အသက်ပေါင်းများစွာ ဆုံးရှုံးခဲ့ရ၏ ။ ရဟူဒီ ဂျူးတို့သည် ဘာသာတရား၏ အဆုံးအမတွင် သက်ဝင်ယုံကြည် နေမှုကြောင့် လွတ်လပ်သော ဆင်းရဲသားများနှင့် ကျွန်တို့၏ အကြားတွင် ခရစ်ယာန် သာသနာကား ပျောက်ကွယ်၍ မသွားခဲ့ပေ ။
ထို့ကြောင့် အေဒီ ၁ ရာစုတွင် ရောမနိုင်ငံ၏ ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်း မှာ ကျွန်တို့သည် သခင်တို့က ဖိနှိပ်ခဲ့သောကြောင့် အလုပ်အပေါ် စိတ်ဝင်စားမှု မရှိဖြစ်ရကား အာဏာများ ဖီဆန်မှုတို့ကြောင့် ရောမကုန်ထုတ် လုပ်ငန်းသည် ပိုမိုကျဆင်း သွားခဲ့သည် ။ ကိုလိုနီ မြေယာစနစ် ဖြစ်သော လာတီဖွန်ဒီယာ ခေါ် ကျယ်ဝန်းသော လယ်ယာမြေကွက် ကြီးများကို အစိတ်စိတ် ခွဲဝေကာ ကျွန်များအား လုပ်ကိုင် စားသောက်စေ၏ ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကျွန်ပိုင်ရှင် စနစ်ကြီး၏ ယိမ်းယိုင်လာခြင်းကို တားဆီး၍ မရနိုင်ရကား အေဒီ ၁ ရာစုမှစ၍ ရောမတို့သည် အကျပိုင်းခေတ်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိ လာခဲ့ပေသည် ။ ခရစ်ပေါ်ပြီး အေဒီ ၃၁၁ ခုနှစ် ဂါလီရီယှစ် ဘုရင်လက်ထက်၌ ခရစ်ယာန်ဘာသာ ကိုးကွယ်မှုကို ရောမအစိုးရက အသိအမှတ် ပြုလိုက်သည် ။ အေဒီ ၃၂၃ ခုနှစ် ကွန်စတန်တိုင် ဘုရင် လက်ထက်၌ ခရစ်ယာန် ဘာသာကို နိုင်ငံတော်၏ ဘာသာအဖြင့် ပြဋ္ဌာန်း အတည်ပြု လိုက်ကြကြောင်း လေ့လာတွေ့ရှိ ချက်များအား အတတ်နိုင်ဆုံး စုံလင် ရှင်းလင်းစေရန် ရေးသားတင်ပြ လိုက်ပါတယ်ခင်ဗျာ ။
မှတ်ချက် ။ ။
ရောမအင်ပါယာတွင် ခရစ်နှစ် အေဒီ ၁၀၈ ခုနှစ်၌ နန်းတက်သော မာကုစ်သြရီလီယုစ် လက်ထက်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ ပုဂံခေတ်၌ ပြူစောထီးမင်းက နိုင်ငံ၏ ဘေးရန်များကို ဖျက်ဆီး တွန်းလှန်၍ နန်းတက်သည် ။ မြန်မာနိုင်ငံ ပုဂံခေတ်တွင် ကြောင်ဒူရစ်မင်း အုပ်စိုးသော အချိန်ဖြစ်သည် ။ ထိုအချိန်တွင် ရှင်မဟာ ဗုဒ္ဓဃောသသည် သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့ သွား၍ ပိဋကတ်သုံးပါး မာဂဓ ဘာသာဖြင့် ရေးကူးပြီးလျှင် သထုံပြည်သို့ ဆောင်ယူခဲ့သော အချိန်ကာလဖြစ်သည် ။
No comments:
Post a Comment