ကၽြႏု္ပ္၏ တစ္ေထာင့္တစ္ညပုံျပင္မ်ား အပုိင္း(၁)
================================
က်ေနာ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဆရာမ အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ရဖူးပါသည္။
ဒါေတာ့ ေျပာမွလား.. လူတုိင္း ေက်ာင္းတက္သည္ႏွင့္ ႀကဳံရသည္ပဲေပါ႔ ဟု ဆုိခ်င္က
ဆုိႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ဆုိလုိသည္မွာ သူနာျပဳဆရာမမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔က က်ေနာ္ မိတၱဴကူးလုပ္ငန္း လုပ္ခဲ့ဖူးပါသည္။
စာအုပ္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ မိတၱဴအလုိရွိသူ အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ဆံရပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လူတုိင္းနီးပါဟုပင္ ဆုိႏုိင္ပါသည္။ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္း သေဘာသဘာဝ
ခ်င္းသာ မတူလွ်င္ရွိပါမည္။ မိတၱဴမကူးရသည့္ ဌာနကေတာ့ အေတာ့္ကုိရွားပါမည္။
ဤတြင္ က်ေနာ္အမ်ားဆုံး ဆက္ဆံရသူမ်ားထဲတြင္ ေဆး၊ စက္မႈႏွင့္ သူနာျပဳမ်ား
အမ်ားဆုံးျဖစ္ပါသည္။ ေဆးႏွင့္စက္မႈေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့ ဝယ္ယူမရႏုိင္သည့္
ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ အေထာက္အကူျပဳ စာအုပ္မ်ားကုိ မိတၱဴကူးၿပီးသာ ကုိယ္ပုိင္ထားရွိ
ေလ့လာ က်က္မွတ္ႏုိင္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထုိနည္းတူ သူနာျပဳမ်ားသည္လည္း
က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ဝယ္ယူမရႏုိင္သည့္ စာအုပ္အမ်ားစုကုိ မိတၱဴကူးယူ၍
အသုံးျပဳၾကရသည္မွာ မည္သည့္သင္တန္းတက္တက္ ကိုယ္ႏွင့္ဆုိင္သည့္ စာအုပ္မ်ား၊
စာရြက္စာတမ္းမ်ားကုိ မိတၱဴဆုိင္ေျပးကူးၾကရသည္မွာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။
က်ေနာ့္္ဆုိင္ ေရာက္လာသမွ်ေသာ ေဖာက္သည္မ်ားကုိ က်ေနာ္ႀကဳိးစားၿပီး အေကာင္း
ဆုံး ဝန္ေဆာင္မႈေပးပါသည္။ အေကာင္းဆုံးဆုိသည္မွာ မိတၱဴကူးရာတြင္ မင္က်မင္န
ေသသပ္မႈရွိၿပီး အရည္အေသြးေကာင္း မိတၱဴ ရရွိရန္ႏွင့္ မိတၱဴကူးခကုိလည္း အသက္သာ
ဆုံးေသာ ေစ်းႏႈန္းျဖစ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သင္တန္းတက္၍
ပညာသင္ၾကားဆဲကာလတြင္ ဝင္ေငြရရွိေသးသူမ်ား မဟုတ္သည့္အတြက္ အခ်ဳိ႕သူမ်ား
ဆုိလွ်င္ စာအုပ္လုိခ်င္ပါေသာ္လည္း မိတၱဴဖုိးမတတ္ႏုိင္၍ မရရွိလုိက္သူမ်ားကုိ က်ေနာ္
ျမင္ေတြ႕ေနရ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသုိ႔ ေစတနာထား လုပ္ေဆာင္ေပးမႈေၾကာင့္ က်ေနာ့္
ဆုိင္ကုိ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု သိရွိၿပီး တဆင့္စကားႏွင့္ အားေပးလာမႈမ်ားေၾကာင့္
ခါတရံတြင္ ညလုံးေပါက္ မုိးလင္းသည့္တုိင္ စာအုပ္မ်ား မိတၱဴကူးေပးခဲ့ရပါသည္။
မသိလွ်င္ေတာ့ က်ေနာ့္ဆုိင္ အေတာ္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားမည္ဟု ထင္စရာရွိပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိက္သင့္သည့္ ဝင္ေငြကလြဲလုိ႔ အမ်ားထင္သကဲ့သုိ႔ အက်ဳိးအျမတ္ေတာ့
မ်ားမ်ားစားစား မရပါ။ က်ေနာ့္ဗီဇကုိက က်ေနာ့္အက်ဳိးအျမတ္ထက္ ကုိယ့္ရဲ႕ေဖာက္သည္
ေတြ ေကာင္းေကာင္းရပါေစဟု ဦးစားေပးခဲ့မိ၍သာ ျဖစ္ပါမည္။
မိတၱဴလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္းရင္း လူေပါင္းစုံႏွင့္ ထိေတြ႕ရင္းႏွီးဆက္ဆံခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။
ထုိအထဲတြင္ ရန္ကုန္သူနာျပဳတကၠသုိလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ သူနာျပဳမ်ား
လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားဆုိေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေစ်းသက္သာသည့္
မိတၱဴဆုိင္ရာေဖြရင္း ေရာက္လာၾကဟန္ တူပါသည္။ ေစ်းသက္သာရာ ရွာသည္မွာလဲ
အျပစ္မဆုိသာပါ။ သင္တန္းသားဘဝ ဝင္ေငြမရွိေသးသူမ်ားျဖစ္လွ်င္ အခက္အခဲ
ႀကဳံၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္က ေစ်းသက္သာေအာင္ ေလွ်ာ့ေပးထားေသာ္
လည္း မိတၱဴကုိေတာ့ ျဖစ္သလုိမလုပ္ပါ။ ေကာင္းေကာင္းရပါေစဟူေသာ ေစတနာျဖင့္
ျပဳလုပ္ေပးမႈေၾကာင့္ ထင္ပါသည္။ မိတၱဴစာအုပ္သည္ မူရင္းစာအုပ္ႏွင့္ စာရြက္သားသာ
အနည္းငယ္ကြာၿပီး မူရင္းအတုိင္းနီးနီး ရရွိၾကသျဖင့္ အလုပ္အပ္ႏွံသူမ်ား စိတ္ေၾကနပ္
ၾကသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း ပီတိျဖစ္မိပါသည္။
ၾကာေတာ့လည္း ေဖာက္သည္ေတြႏွင့္ ခင္မင္လာရာမွ ဆရာမေတြ မိတၱဴလာကူးလွ်င္
က်ေနာ္က အျမဲ စ, ေနာက္ေလ့ရွိပါသည္။ က်ေနာ္က “ တရားမဝင္ စာအုပ္စာတမ္းေတြ
ကူးမေပးပါဘူးခင္ဗ်ာ "ဟု ေျပာလွ်င္ ဆရာမေတြက ေနာက္မွန္းမသိ၍ တအံ႔တၾသႏွင့္
က်ေနာ့္ကုိ သူတုိ႔စာအုပ္ေတြ ဥပေဒႏွင့္မလြတ္ကင္းေသာ စာအုပ္မဟုတ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကပါသည္။ က်ေနာ္က စာအုပ္ကုိယူ၍ အတြင္းစာမ်က္ႏွာကုိ ျပၿပီး စ,ပါသည္။
“ ဒီမွာ မိတၱဴကူးခြင့္မျပဳ လုိ႔ေရးထားတယ္ေလ ဆရာမရဲ႕" ဟု ျပေတာ့မွ ဆရာမေတြ
သေဘာေပါက္သြားပါသည္။ “ ေနာက္ၿပီး ဒီမွာ စာၾကည့္တုိက္ျပင္ပသုိ႔ ယူေဆာင္ခြင့္မျပဳ
လုိ႔ေတာင္ တံဆိပ္႐ုိက္ထားေသးတယ္ " ဆုိေတာ့ “ ဆရာရယ္ ျပႆနာ မျဖစ္ေစရ
ပါဘူး..ျဖစ္ရင္ ကၽြန္မတုိ႔ျဖစ္မွာပါ... အဲဒီလုိမွ အျပင္ယူၿပီး မိတၱဴကူးမထားရင္ ဒီပညာေတြ]
ကုိ ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ သြားေလ့လာလုိ႔ရေတာ့မွာလဲ " တဲ့..
သူတုိ႔ေျပာတာလည္း ဟုတ္ပါသည္။ သဘာဝက်ပါသည္.. အလြယ္တကူမရႏုိင္သည့္
စာၾကည့္တုိက္တြင္ ကုိးကားရန္ တစ္အုပ္တည္းသာရွိေသာ စာအုပ္ကုိ မိတၱဴေလးမွ ကူး
မထားလွ်င္ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ တစ္ေယာက္သာ ဖတ္႐ွဳခြင့္ရမည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္မွာ
စိတ္မေကာင္းစရာေတာ့ အမွန္ပါ။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔မွစ၍ အင္တာနက္ကုိ အမ်ား
ျပည္သူ အလြယ္တကူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အသုံးျပဳခြင့္ရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ မုိဘုိင္းလ္
ဖုန္းမ်ား ေပါမ်ားလာေသာအခါတြင္ မိမိေလ့လာလုိေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကုိ အြန္လုိင္းမွ
အလြယ္တကူ ရယူႏုိင္သည့္အတြက္ ယခင္ကာလမ်ားေလာက္ေတာ့ အခက္အခဲ မရွိ
ေတာ့သည့္အတြက္ တုိးတက္လာသည့္ နည္းပညာရပ္မ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္း
ပါသည္။ ယခင္ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာ့ လုိခ်င္တာရွိလွ်င္ မိတၱဴဆုိင္သာ
အားကုိးစရာရိွပါသည္။
က်ေနာ္က စ, တတ္၊ ေနာက္ တတ္ပါသည္။ တေန႔တြင္ က်ေနာ္အေနာက္ေကာင္း၍
ဆရာမေလးမ်ား စိတ္ဆုိးသြားသည့္ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ႀကဳံရပါသည္။ အျဖစ္က မၾကာ မၾကာ
မိတၱဴလာကူးသျဖင့္ ဆရာမေလးမ်ားႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနသျဖင့္ စ, မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တရက္တြင္ ဆရာမေလးမ်ား မိတၱဴလာကူးေသာ စာအုပ္ကုိ တစ္အုပ္လွ်င္ မည္မွ်က်သင့္
မည္ကုိ ေစ်းႏႈန္းတြက္ခ်က္ေပးၿပီးသည့္ေနာက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားထုံးစံအတုိင္း က်သင့္သည့္
ႏႈန္းကုိ ထပ္၍ေလွ်ာ့ေပးရန္ ေစ်းစစ္သည့္သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ေျပာသည္ကုိ က်ေနာ္သိပါသည္။
က်ေနာ္မွလည္း က်သင့္သည့္စာအုပ္ဖုိးႏွင့္ လုပ္အားခအနည္းငယ္ေလာက္သာ ယူထား
ပါေၾကာင္းေျပာၿပီး၊ မိေက်ာင္းလုိ လွ်ာရွည္ၿပီး ဆရာမေတြကုိ သြားေနာက္မိသည္က..
“ ဆရာမရယ္ က်ေနာ္ ယူသင့္တာထက္ေတာင္ ေလွ်ာ့ယူထားေပးတာမုိ႔ ထပ္ေတာ့
မေလွ်ာ့ႏုိင္ပါဘူး။ ဆရာမေတြအေပၚမွာ အျမတ္ႀကီးစားတာမ်ဳိးလဲ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ရဲ
ပါဘူး" လုိ႔ လွ်ာရွည္မိေတာ့ ဆရာမေတြက ဘာဆုိလုိမွန္းမသိေတာ့ နည္းနည္း ေၾကာင္
ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ဆရာမေတြမစဥ္းစားမိတာလဲ မေျပာနဲ႔ က်ေနာ္က ဟုိး
အေဝးႀကီးကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ၿပီးမွ ေျပာလုိက္တဲ့စကား ျဖစ္ေနတာကုိး.. နားမလည္တဲ့
ဆရာမေတြက “ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ.."လုိ႔ေမးေတာ့ ...
က်ေနာ္ “ဆရာမတုိ႔ကုိ အျမတ္ႀကီးစားရင္ က်ေနာ္ျပန္ခံရမွာေပါ႔"..
ဆရာမမ်ား “ဘာခံရမွာတုန္း"
က်ေနာ္ “ ဒီလုိေလ ဆရာမရဲ႕။ က်ေနာ္ ခုအျမတ္ႀကီးစားလုိက္လုိ႔ ဆရာမေတြ မေက်
မနပ္ျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့။ က်ေနာ္ ဘယ္ေကာင္းပါ႔မလဲ။ တစ္ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္လဲ လူသားတစ္
ဦးပဲမုိ႔ နာမက်န္းလုိ႔ အုိနာလာတဲ့အခါ ဆရာမေတြလက္ထဲ သတိရတခ်က္၊ မရတခ်က္နဲ႔
ေဆး႐ုံျဖစ္ျဖစ္၊ ေဆးခန္းျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီဆုိရင္ ဆရာဝန္အသာထားလုိ႔ ဆရာမ
ေတြနဲ႔ပဲ အရင္ေတြ႕ရမွာေလ.."
က်ေနာ္က မွန္ရာေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လူသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ေဒါင္ေဒါင္
ျမည္ က်န္းမာေနပါေစ၊ နာမက်န္းတဲ့တစ္ေန႔မွာ ေဆး႐ုံေဆးခန္း ေရာက္ၾကမည္သာ။
ဆရာမမ်ား “ အဲဒီေတာ့.."
က်ေနာ္။ “ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ဆရာမတုိ႔ လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနၿပီေလ.။ ငါတုိ႔ကုိ
အျမတ္ႀကီးစားထားတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာ ခုေတြ႕ၿပီဆုိၿပီး ဆရာမတုိ႔ျပဳသမွ် က်ေနာ္ ခံရ
ေတာ့မွာေပါ႔ "လုိ႔လဲ ဆုိလုိက္ေရာ.. က်ေနာ္စလုိက္တာကုိ မခံႏုိင္တဲ့ဆရာမႏွစ္ေယာက္
ေလာက္က ျပန္ေျပာပါေလေရာ..
“ ဒီမယ္ ကၽြန္မတုိ႔က ေဆးပညာသင္တုိင္း ဆရာဝန္ျဖစ္ျဖစ္၊ သူနာျပဳျဖစ္ျဖစ္ လုိက္နာရ
မယ့္ က်င့္ဝတ္ေတြ အျမဲဆုိေနရတာ။ ကၽြန္မတုိ႔ကုိ အဲလုိ မေျပာပါနဲ႔" တဲ့။ က်ေနာ္စတာ
သိတဲ့ဆရာမေတြက ၿပဳံးေနၾကေပမယ့္၊ စ, မွန္းမသိတဲ့ဆရာမေလးေတြက စိတ္ဆုိးသြား
တာေလ... က်ေနာ္သိတာေပါ႔ ဆရာဝန္၊ သူနာျပဳေတြဆုိတာ လူနာပဲရွိတယ္။ ရန္သူမုိ႔
မိတ္ေဆြမုိ႔ မခြဲျခားရဘူးဆုိတာ က်ေနာ္သိတာေပါ႔... က်ေနာ္က စလုိက္ ေနာက္လုိက္
မိတာပါ။ မသိေတာ့ တကယ္စိတ္ဆုိးတဲ့ဆရာမေတြ ဆုိးကုန္တာေပါ႔။ က်ေနာ္က အဲလုိ..
မိတၱဴကူးတဲ့လုပ္ငန္းကလဲ ႀကံဖန္ဂုဏ္ယူမယ္ဆုိ ဂုဏ္ယူခ်င္စရာေတာ့ အေကာင္းသား
ကလား... ဘာလုိ႔ဆုိေတာ့ ဆရာဝန္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ သေဘၤာသား၊ လုပ္ငန္းရွင္၊ ေရွ႕ေန
တရားလုိ၊ တရာခံကအစ စစ္တပ္၊ လဝကနဲ႔ ရဲပါမက်န္ အကုန္ဆက္ဆံရတာကုိး...
က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ စာရြက္၊ စာတမ္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္သေရြ႕ေတာ့ အဲဒီအလုပ္က တိမ္ေကာ
သြားစရာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ အဲ အရင္ေလာက္ မမ်ားေတာ့တာေလးေတာ့ ရွိသေပါ႔။
က်ေနာ့္ဆုိင္နာမည္လား..
ရွိတာေပါ႔။ အခုသာ မရွိေတာ့တာ...
အရင္က က်ေနာ့္ဆုိင္နာမည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကတာေပါ႔..
ဒီတုိင္းေတာ့ မေျပာဘူးဗ်ာ... ေနာက္က်မွ ပေဟဠိေလးနဲ႔ေျပာမယ္..
ဆရာမေလးေတြ ေျဖလုိ႔ရေအာင္..
ပန္းဆုိးတန္းမီဂန္စင္တာက ဆရာမေလးေတြအေၾကာင္း
ေနာက္တစ္ပုိင္းမွာ ေရးထားပါတယ္။
ေမတၱာျဖင့္ -
(မုိးနတ္မင္း)
================================
က်ေနာ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဆရာမ အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ရဖူးပါသည္။
ဒါေတာ့ ေျပာမွလား.. လူတုိင္း ေက်ာင္းတက္သည္ႏွင့္ ႀကဳံရသည္ပဲေပါ႔ ဟု ဆုိခ်င္က
ဆုိႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ဆုိလုိသည္မွာ သူနာျပဳဆရာမမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔က က်ေနာ္ မိတၱဴကူးလုပ္ငန္း လုပ္ခဲ့ဖူးပါသည္။
စာအုပ္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ မိတၱဴအလုိရွိသူ အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ဆံရပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လူတုိင္းနီးပါဟုပင္ ဆုိႏုိင္ပါသည္။ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္း သေဘာသဘာဝ
ခ်င္းသာ မတူလွ်င္ရွိပါမည္။ မိတၱဴမကူးရသည့္ ဌာနကေတာ့ အေတာ့္ကုိရွားပါမည္။
ဤတြင္ က်ေနာ္အမ်ားဆုံး ဆက္ဆံရသူမ်ားထဲတြင္ ေဆး၊ စက္မႈႏွင့္ သူနာျပဳမ်ား
အမ်ားဆုံးျဖစ္ပါသည္။ ေဆးႏွင့္စက္မႈေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့ ဝယ္ယူမရႏုိင္သည့္
ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ အေထာက္အကူျပဳ စာအုပ္မ်ားကုိ မိတၱဴကူးၿပီးသာ ကုိယ္ပုိင္ထားရွိ
ေလ့လာ က်က္မွတ္ႏုိင္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထုိနည္းတူ သူနာျပဳမ်ားသည္လည္း
က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ဝယ္ယူမရႏုိင္သည့္ စာအုပ္အမ်ားစုကုိ မိတၱဴကူးယူ၍
အသုံးျပဳၾကရသည္မွာ မည္သည့္သင္တန္းတက္တက္ ကိုယ္ႏွင့္ဆုိင္သည့္ စာအုပ္မ်ား၊
စာရြက္စာတမ္းမ်ားကုိ မိတၱဴဆုိင္ေျပးကူးၾကရသည္မွာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။
က်ေနာ့္္ဆုိင္ ေရာက္လာသမွ်ေသာ ေဖာက္သည္မ်ားကုိ က်ေနာ္ႀကဳိးစားၿပီး အေကာင္း
ဆုံး ဝန္ေဆာင္မႈေပးပါသည္။ အေကာင္းဆုံးဆုိသည္မွာ မိတၱဴကူးရာတြင္ မင္က်မင္န
ေသသပ္မႈရွိၿပီး အရည္အေသြးေကာင္း မိတၱဴ ရရွိရန္ႏွင့္ မိတၱဴကူးခကုိလည္း အသက္သာ
ဆုံးေသာ ေစ်းႏႈန္းျဖစ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သင္တန္းတက္၍
ပညာသင္ၾကားဆဲကာလတြင္ ဝင္ေငြရရွိေသးသူမ်ား မဟုတ္သည့္အတြက္ အခ်ဳိ႕သူမ်ား
ဆုိလွ်င္ စာအုပ္လုိခ်င္ပါေသာ္လည္း မိတၱဴဖုိးမတတ္ႏုိင္၍ မရရွိလုိက္သူမ်ားကုိ က်ေနာ္
ျမင္ေတြ႕ေနရ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသုိ႔ ေစတနာထား လုပ္ေဆာင္ေပးမႈေၾကာင့္ က်ေနာ့္
ဆုိင္ကုိ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု သိရွိၿပီး တဆင့္စကားႏွင့္ အားေပးလာမႈမ်ားေၾကာင့္
ခါတရံတြင္ ညလုံးေပါက္ မုိးလင္းသည့္တုိင္ စာအုပ္မ်ား မိတၱဴကူးေပးခဲ့ရပါသည္။
မသိလွ်င္ေတာ့ က်ေနာ့္ဆုိင္ အေတာ္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားမည္ဟု ထင္စရာရွိပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိက္သင့္သည့္ ဝင္ေငြကလြဲလုိ႔ အမ်ားထင္သကဲ့သုိ႔ အက်ဳိးအျမတ္ေတာ့
မ်ားမ်ားစားစား မရပါ။ က်ေနာ့္ဗီဇကုိက က်ေနာ့္အက်ဳိးအျမတ္ထက္ ကုိယ့္ရဲ႕ေဖာက္သည္
ေတြ ေကာင္းေကာင္းရပါေစဟု ဦးစားေပးခဲ့မိ၍သာ ျဖစ္ပါမည္။
မိတၱဴလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္းရင္း လူေပါင္းစုံႏွင့္ ထိေတြ႕ရင္းႏွီးဆက္ဆံခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။
ထုိအထဲတြင္ ရန္ကုန္သူနာျပဳတကၠသုိလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ သူနာျပဳမ်ား
လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားဆုိေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေစ်းသက္သာသည့္
မိတၱဴဆုိင္ရာေဖြရင္း ေရာက္လာၾကဟန္ တူပါသည္။ ေစ်းသက္သာရာ ရွာသည္မွာလဲ
အျပစ္မဆုိသာပါ။ သင္တန္းသားဘဝ ဝင္ေငြမရွိေသးသူမ်ားျဖစ္လွ်င္ အခက္အခဲ
ႀကဳံၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္က ေစ်းသက္သာေအာင္ ေလွ်ာ့ေပးထားေသာ္
လည္း မိတၱဴကုိေတာ့ ျဖစ္သလုိမလုပ္ပါ။ ေကာင္းေကာင္းရပါေစဟူေသာ ေစတနာျဖင့္
ျပဳလုပ္ေပးမႈေၾကာင့္ ထင္ပါသည္။ မိတၱဴစာအုပ္သည္ မူရင္းစာအုပ္ႏွင့္ စာရြက္သားသာ
အနည္းငယ္ကြာၿပီး မူရင္းအတုိင္းနီးနီး ရရွိၾကသျဖင့္ အလုပ္အပ္ႏွံသူမ်ား စိတ္ေၾကနပ္
ၾကသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း ပီတိျဖစ္မိပါသည္။
ၾကာေတာ့လည္း ေဖာက္သည္ေတြႏွင့္ ခင္မင္လာရာမွ ဆရာမေတြ မိတၱဴလာကူးလွ်င္
က်ေနာ္က အျမဲ စ, ေနာက္ေလ့ရွိပါသည္။ က်ေနာ္က “ တရားမဝင္ စာအုပ္စာတမ္းေတြ
ကူးမေပးပါဘူးခင္ဗ်ာ "ဟု ေျပာလွ်င္ ဆရာမေတြက ေနာက္မွန္းမသိ၍ တအံ႔တၾသႏွင့္
က်ေနာ့္ကုိ သူတုိ႔စာအုပ္ေတြ ဥပေဒႏွင့္မလြတ္ကင္းေသာ စာအုပ္မဟုတ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကပါသည္။ က်ေနာ္က စာအုပ္ကုိယူ၍ အတြင္းစာမ်က္ႏွာကုိ ျပၿပီး စ,ပါသည္။
“ ဒီမွာ မိတၱဴကူးခြင့္မျပဳ လုိ႔ေရးထားတယ္ေလ ဆရာမရဲ႕" ဟု ျပေတာ့မွ ဆရာမေတြ
သေဘာေပါက္သြားပါသည္။ “ ေနာက္ၿပီး ဒီမွာ စာၾကည့္တုိက္ျပင္ပသုိ႔ ယူေဆာင္ခြင့္မျပဳ
လုိ႔ေတာင္ တံဆိပ္႐ုိက္ထားေသးတယ္ " ဆုိေတာ့ “ ဆရာရယ္ ျပႆနာ မျဖစ္ေစရ
ပါဘူး..ျဖစ္ရင္ ကၽြန္မတုိ႔ျဖစ္မွာပါ... အဲဒီလုိမွ အျပင္ယူၿပီး မိတၱဴကူးမထားရင္ ဒီပညာေတြ]
ကုိ ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ သြားေလ့လာလုိ႔ရေတာ့မွာလဲ " တဲ့..
သူတုိ႔ေျပာတာလည္း ဟုတ္ပါသည္။ သဘာဝက်ပါသည္.. အလြယ္တကူမရႏုိင္သည့္
စာၾကည့္တုိက္တြင္ ကုိးကားရန္ တစ္အုပ္တည္းသာရွိေသာ စာအုပ္ကုိ မိတၱဴေလးမွ ကူး
မထားလွ်င္ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ တစ္ေယာက္သာ ဖတ္႐ွဳခြင့္ရမည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္မွာ
စိတ္မေကာင္းစရာေတာ့ အမွန္ပါ။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔မွစ၍ အင္တာနက္ကုိ အမ်ား
ျပည္သူ အလြယ္တကူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အသုံးျပဳခြင့္ရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ မုိဘုိင္းလ္
ဖုန္းမ်ား ေပါမ်ားလာေသာအခါတြင္ မိမိေလ့လာလုိေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကုိ အြန္လုိင္းမွ
အလြယ္တကူ ရယူႏုိင္သည့္အတြက္ ယခင္ကာလမ်ားေလာက္ေတာ့ အခက္အခဲ မရွိ
ေတာ့သည့္အတြက္ တုိးတက္လာသည့္ နည္းပညာရပ္မ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္း
ပါသည္။ ယခင္ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာ့ လုိခ်င္တာရွိလွ်င္ မိတၱဴဆုိင္သာ
အားကုိးစရာရိွပါသည္။
က်ေနာ္က စ, တတ္၊ ေနာက္ တတ္ပါသည္။ တေန႔တြင္ က်ေနာ္အေနာက္ေကာင္း၍
ဆရာမေလးမ်ား စိတ္ဆုိးသြားသည့္ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ႀကဳံရပါသည္။ အျဖစ္က မၾကာ မၾကာ
မိတၱဴလာကူးသျဖင့္ ဆရာမေလးမ်ားႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနသျဖင့္ စ, မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တရက္တြင္ ဆရာမေလးမ်ား မိတၱဴလာကူးေသာ စာအုပ္ကုိ တစ္အုပ္လွ်င္ မည္မွ်က်သင့္
မည္ကုိ ေစ်းႏႈန္းတြက္ခ်က္ေပးၿပီးသည့္ေနာက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားထုံးစံအတုိင္း က်သင့္သည့္
ႏႈန္းကုိ ထပ္၍ေလွ်ာ့ေပးရန္ ေစ်းစစ္သည့္သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ေျပာသည္ကုိ က်ေနာ္သိပါသည္။
က်ေနာ္မွလည္း က်သင့္သည့္စာအုပ္ဖုိးႏွင့္ လုပ္အားခအနည္းငယ္ေလာက္သာ ယူထား
ပါေၾကာင္းေျပာၿပီး၊ မိေက်ာင္းလုိ လွ်ာရွည္ၿပီး ဆရာမေတြကုိ သြားေနာက္မိသည္က..
“ ဆရာမရယ္ က်ေနာ္ ယူသင့္တာထက္ေတာင္ ေလွ်ာ့ယူထားေပးတာမုိ႔ ထပ္ေတာ့
မေလွ်ာ့ႏုိင္ပါဘူး။ ဆရာမေတြအေပၚမွာ အျမတ္ႀကီးစားတာမ်ဳိးလဲ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ရဲ
ပါဘူး" လုိ႔ လွ်ာရွည္မိေတာ့ ဆရာမေတြက ဘာဆုိလုိမွန္းမသိေတာ့ နည္းနည္း ေၾကာင္
ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ဆရာမေတြမစဥ္းစားမိတာလဲ မေျပာနဲ႔ က်ေနာ္က ဟုိး
အေဝးႀကီးကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ၿပီးမွ ေျပာလုိက္တဲ့စကား ျဖစ္ေနတာကုိး.. နားမလည္တဲ့
ဆရာမေတြက “ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ.."လုိ႔ေမးေတာ့ ...
က်ေနာ္ “ဆရာမတုိ႔ကုိ အျမတ္ႀကီးစားရင္ က်ေနာ္ျပန္ခံရမွာေပါ႔"..
ဆရာမမ်ား “ဘာခံရမွာတုန္း"
က်ေနာ္ “ ဒီလုိေလ ဆရာမရဲ႕။ က်ေနာ္ ခုအျမတ္ႀကီးစားလုိက္လုိ႔ ဆရာမေတြ မေက်
မနပ္ျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့။ က်ေနာ္ ဘယ္ေကာင္းပါ႔မလဲ။ တစ္ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္လဲ လူသားတစ္
ဦးပဲမုိ႔ နာမက်န္းလုိ႔ အုိနာလာတဲ့အခါ ဆရာမေတြလက္ထဲ သတိရတခ်က္၊ မရတခ်က္နဲ႔
ေဆး႐ုံျဖစ္ျဖစ္၊ ေဆးခန္းျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီဆုိရင္ ဆရာဝန္အသာထားလုိ႔ ဆရာမ
ေတြနဲ႔ပဲ အရင္ေတြ႕ရမွာေလ.."
က်ေနာ္က မွန္ရာေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လူသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ေဒါင္ေဒါင္
ျမည္ က်န္းမာေနပါေစ၊ နာမက်န္းတဲ့တစ္ေန႔မွာ ေဆး႐ုံေဆးခန္း ေရာက္ၾကမည္သာ။
ဆရာမမ်ား “ အဲဒီေတာ့.."
က်ေနာ္။ “ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ဆရာမတုိ႔ လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနၿပီေလ.။ ငါတုိ႔ကုိ
အျမတ္ႀကီးစားထားတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာ ခုေတြ႕ၿပီဆုိၿပီး ဆရာမတုိ႔ျပဳသမွ် က်ေနာ္ ခံရ
ေတာ့မွာေပါ႔ "လုိ႔လဲ ဆုိလုိက္ေရာ.. က်ေနာ္စလုိက္တာကုိ မခံႏုိင္တဲ့ဆရာမႏွစ္ေယာက္
ေလာက္က ျပန္ေျပာပါေလေရာ..
“ ဒီမယ္ ကၽြန္မတုိ႔က ေဆးပညာသင္တုိင္း ဆရာဝန္ျဖစ္ျဖစ္၊ သူနာျပဳျဖစ္ျဖစ္ လုိက္နာရ
မယ့္ က်င့္ဝတ္ေတြ အျမဲဆုိေနရတာ။ ကၽြန္မတုိ႔ကုိ အဲလုိ မေျပာပါနဲ႔" တဲ့။ က်ေနာ္စတာ
သိတဲ့ဆရာမေတြက ၿပဳံးေနၾကေပမယ့္၊ စ, မွန္းမသိတဲ့ဆရာမေလးေတြက စိတ္ဆုိးသြား
တာေလ... က်ေနာ္သိတာေပါ႔ ဆရာဝန္၊ သူနာျပဳေတြဆုိတာ လူနာပဲရွိတယ္။ ရန္သူမုိ႔
မိတ္ေဆြမုိ႔ မခြဲျခားရဘူးဆုိတာ က်ေနာ္သိတာေပါ႔... က်ေနာ္က စလုိက္ ေနာက္လုိက္
မိတာပါ။ မသိေတာ့ တကယ္စိတ္ဆုိးတဲ့ဆရာမေတြ ဆုိးကုန္တာေပါ႔။ က်ေနာ္က အဲလုိ..
မိတၱဴကူးတဲ့လုပ္ငန္းကလဲ ႀကံဖန္ဂုဏ္ယူမယ္ဆုိ ဂုဏ္ယူခ်င္စရာေတာ့ အေကာင္းသား
ကလား... ဘာလုိ႔ဆုိေတာ့ ဆရာဝန္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ သေဘၤာသား၊ လုပ္ငန္းရွင္၊ ေရွ႕ေန
တရားလုိ၊ တရာခံကအစ စစ္တပ္၊ လဝကနဲ႔ ရဲပါမက်န္ အကုန္ဆက္ဆံရတာကုိး...
က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ စာရြက္၊ စာတမ္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္သေရြ႕ေတာ့ အဲဒီအလုပ္က တိမ္ေကာ
သြားစရာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ အဲ အရင္ေလာက္ မမ်ားေတာ့တာေလးေတာ့ ရွိသေပါ႔။
က်ေနာ့္ဆုိင္နာမည္လား..
ရွိတာေပါ႔။ အခုသာ မရွိေတာ့တာ...
အရင္က က်ေနာ့္ဆုိင္နာမည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကတာေပါ႔..
ဒီတုိင္းေတာ့ မေျပာဘူးဗ်ာ... ေနာက္က်မွ ပေဟဠိေလးနဲ႔ေျပာမယ္..
ဆရာမေလးေတြ ေျဖလုိ႔ရေအာင္..
ပန္းဆုိးတန္းမီဂန္စင္တာက ဆရာမေလးေတြအေၾကာင္း
ေနာက္တစ္ပုိင္းမွာ ေရးထားပါတယ္။
ေမတၱာျဖင့္ -
(မုိးနတ္မင္း)
No comments:
Post a Comment